Wszystko w porządku [recenzja filmowa]

Nic (Anette Bening) i Jules (Julianne Moore) - kobiety pozostające w długoletnim związku lesbijskim, wychowują dwójkę dzieci: osiemnastoletnią Joni (Mia Wasikowska) i nastoletniego Lasera (Josh Hutcheson).

Nic to wzięta lekarka, a Jules zajmuje się domem i szalonymi biznesowymi pomysłami. Obie kobiety starają się w jak najlepszy sposób wywiązywać ze swoich rodzinnych i społecznych obowiązków. Aż do momentu, gdy Joni kończy 18-lat i może spełnić marzenie brata, czyli odszukać "dawcę nasienia" - biologicznego ojca rodzeństwa. Obie matki poddały się bowiem sztucznemu zapłodnieniu od jednego dawcy.

"Dawcą" okazuje się być zaprzysięgły kawaler i lekkoduch - Paul. Zaskoczony nagłym posiadaniem dzieci stara się do nich zbliżyć, a tym samym być może zmienić coś i w swoim życiu. Odnalezienie Paula wprowadza zamieszanie w ustabilizowane dotąd życie dość nietypowej rodziny.

Film Lisy Cholodenko pokazuje, że nie ma związków idealnych, ponieważ w każdym zdarzają się kryzysy i frustracje. Stawia trudne pytania: o prawa do adopcji,  wychowanie dzieci w związkach homoseksualnych czy rolę mężczyzny w wychowaniu.

Nie ocenia, a raczej skłania do wyciągania wniosków. Wszystko pokazuje z dużym wyczuciem, nie obrażając niczyich uczuć. Ten film to przede wszystkim mistrzowskie aktorstwo Anette Bening i Julianne Moore, które potrafiły wspaniale oddać klimat swoich postaci.

reżyseria : Lisa Cholodenko
scenariusz: Lisa Cholodenko, Stuart Blumberg

obsada:
Nic - Anette Bening
Jules - Julianne More
Joni -Mia Wasikowska
Laser - Josh Hutchenson
Paul - Mark Rufallo

Czytaj też:

• Jeż Jerzy nieśmieszny, obrazoburczy i prostacki
• Skarżycki: Jeż Jerzy boksuje się ze światem
• Para na życie [recenzja]