Jak się uczyć? Rysuj mapę myśli i graj w skojarzenia

- Każdy musi znaleźć swój własny sposób nauki, który jemu odpowiada - mówi dr Joanna Minta z Instytutu Pedagogiki, Zakład Pedagogiki Społecznej i Porado-znawstwa Dolnośląskiej Szkoły Wyższej we Wrocławiu. - Nie dysponujemy niestety jedną i słuszną metodą, która okaże się przydatna dla wszystkich - dodaje.

Jak się uczyć - śpiewając i tańcząc

Od najmłodszych lat mamy predyspozycje co do sposobów nauki, które nawet naszym rodzicom mogą wydawać się osobliwe. Na przykład najłatwiej przychodzi nam zapamiętywanie materiału w tańcu, poprzez podśpiewywanie, rysunki lub notatki. - Zwrócenie uwagi na to, jakich zmysłów najczęściej używamy, da nam odpowiedź na pytanie, w jaki sposób najszybciej nauczymy się danej partii materiału. Dlatego tak ważna jest samoobserwacja - wyjaśnia dr Joanna Minta.

Jak się uczyć - czyli wzrokowcy a słuchowcy

Gimnazjum nr 1 we Wrocławiu już od 10 lat robi swoim uczniom testy, czy są wzrokowcami, słuchowcami czy kinestetykami. Głównym zadaniem jest ułatwienie gimnazjalistom nauki. Wzrokowiec szybciej się uczy, gdy widzi napisaną treść, słuchowiec - gdy słucha nauczyciela, a kinestetyk doskonale przyswaja wiedzę poprzez doświadczenia lub w trakcie ruchu.

- W klasach pierwszych przeprowadzany jest cykl warsztatów na temat metod uczenia się. Dotyczą one pierwszoklasistów - mówi Zofia Stawicka, dyrektor Gimnazjum nr 1 przy ul. Jeleniej. - Później uczniowie rozwiązują testy na preferencje sensoryczne, na dominującą półkulę i na inteligencję. Na ich podstawie oceniamy, kto jest wzrokowcem, słuchowcem, a kto kinestetykiem. Nauczyciele dostosowują sposób nauczania do danych grup. Uczniowie mają plakietki o różnych kolorach, tak by nauczyciel mógł łatwiej rozpoznać ich preferencje co do sposobu nauki. Dlatego nawet w klasach siedzą według określonego schematu. Z przodu umieszczamy wzrokowców, w środku słuchowców, a na końcu kinestetyków, ponieważ są najbardziej ruchliwi, co może innym przeszkadzać - wyjaśnia dyrektor.

Mapa myśli - jak się uczyć skutecznie

Jedną z popularnych metod nauki i robienia notatek są Mapy Myśli. Jest to sposób notowania, który pobudza proces uczenia się. Jego twórca Tony Buzan wyszedł z założenia, że ludzie myślą obrazami. Słysząc o samochodzie, wyobrażamy sobie jego obraz, a nie słowo "auto". Nasz mózg pracuje również na zasadzie skojarzeń, które potrafią nas zadziwić.

- Mapy Myśli uruchamiają w nas kreatywność - tłumaczy dr Joanna Minta. - Dzięki nim uczymy się sprawniej, a co za tym idzie, w przyszłości będziemy również szybciej działać i zdobywać informacje. To z kolei może okazać się atrakcyjne dla naszego pracodawcy. Przy zastosowaniu tej metody nie ma mowy o wkuwaniu materiału na pamięć bez refleksji. Nie jest to jednak metoda dobra dla wszystkich. Inni będą uczyć się szybciej, gdy nagrają się i będą odsłuchiwać treści w drodze do szkoły.

Do rysowania Map Myśli można zastosować piktogramy, różne kolory, dodatkowe karteczki czy diagramy.
Aby móc rozpocząć robienie notatek tą metodą, należy wyjść od prostych skojarzeń, na przykład imion, które będą nam przywodziły na myśl określonych znajomych. - Później możemy je rozbudowywać o słowa-klucze, które mają dla nas dodatkowe znaczenia - informuje dr Joanna Minta. - Są to indywidualne i osobiste odczucia, stąd też Mapy Myśli nie nadają się do kserowania przez innych. W tym samym czasie słuchowcy powinni wytworzyć swoje własne skojarzenia do określonych piosenek czy melodii - dodaje Joanna Minta.

Oto kilka ogólnych rad przygotowanych przez Wyższą Szkołę Psychologii Społecznej w Warszawie, które ułatwią przyswojenie materiału:
Postawcie na pasję.
Czytajcie, czytajcie i jeszcze raz czytajcie. Nawet nie wiecie, ile informacji przyswajacie dzięki czytaniu.
Dużo śpijcie. W czasie snu następuje konsolidacja śladów pamięciowych - bez snu trudno mówić o efektywnym zapamiętywaniu.
Ruch i właściwa dieta wspomaga nasze procesy myślowe.
Wielkie wynalazki i wybitne dzieła były bardzo często skutkiem porażek i pomyłek, a przynajmniej kolejnych prób. Nie wolno o tym zapominać.