Bohater filmu, Bahta, pasjonuje się tańcem breakdance. Na początku kradnie, podburza tłum, jest w stanie zrobić wszystko dla swojej dziewczyny. Jednak w niczym nie osiąga miarodajnego sukcesu. Szuka pomocy u kuzyna, ale znów pakuje się w kłopoty, z których ostatecznie wyciąga go islamski fundamentalista. Bahta jednak nie jest w stanie pojąć islamu. Jego celem staje się zbawienie i śmierć.
Obraz ten nie przekonuje widza, a akcja zbyt szybko zmienia tempo. Nie obserwujemy dokładnie stopniowej przemiany Bahty w fundamentalistę. To należy uznać niewątpliwie za duży minus tego filmu.
Ciekawym rozwiązaniem są natomiast ujęcia z pracy nad produkcją. Nagle przenosimy się z akcji filmu na plan zdjęciowy i obserwujemy dyskusję reżysera z aktorem, który nie zgadza się z odtwarzanym przez siebie bohaterem i odczuwa dysonans poznawczy.
 |  |
Długo zastanawiałam się, po co widzowi potrzebne były te ujęcia. Czy jest to także element gry aktorskiej czy Lofti Abdelli, odtwórca Bahty, rzeczywiście przekazuje nam własne opinie na temat filmu? Wydaje mi się jednak, że pokazując, jak daleko sięga fundamentalizm religijny w świecie islamu, reżyser narażał aktora na niebezpieczeństwo ze strony ortodoksyjnych muzułmanów. Być może właśnie dlatego te sceny zostały dodane do filmu. Oczywiście, to tylko moja interpretacja.
Abdelli jest świetnym aktorem. Na ekranie śledzimy przeżycia bohatera tak, jakby to wszystko działo się naprawdę.
Przeszkadza natomiast źle dobrana muzyka - przynajmniej na początku filmu, kiedy Abdelii gra jeszcze zbuntowanego nastolatka, tańczącego breakdance. Zamiast hip hopu czy rapu słyszymy orientalną muzykę z regionu północnej Afryki.
Kino we Wrocławiu: repertuar, recenzje, premiery [serwis] |
Czytaj też:
Jak czytać kolory szlaków turystycznych?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
