Afryka we Wrocławiu - relacja z pierwszego dnia Afrykamery

Przez najbliższe trzy dni będziemy mogli zobaczyć najlepsze filmy z tego kontynentu.

Podczas otwarcia imprezy Joanna Kardasińska i Światek Rojewski opowiadali o wyprawie rowerowej przez Afrykę śladami Kazimierza Nowaka. To właśnie on jako pierwszy udał się na taką misję jeszcze przed II wojną światową. Uczestnicy kolejnych wypraw próbują odnaleźć ślady tej pionierskiej wyprawy, przy okazji zostawiając tropy dla następców.

Na tropie Kazimierza Nowaka

- Udało nam się odnaleźć ślady Kazimierza Nowaka na dworze królewskim, następnie gościliśmy w domku króla, który wyremontował inny Polak - warto dodać, iż mieszka on w Ruandzie do tej pory - opowiadała Joanna Kardasińska.

Uczestnicy wyprawy spotkali w Afryce m.in. 87-letniego pana, który pamiętał Nowaka z podróży przez Saharę. W nawiązaniu kontaktów z mieszkańcami pomagał im... rower.

- W Afryce rower często jest jedynym majątkiem, oprócz kanistra i paru ubrań - mówił Światek Rojewski. - Przewożą na nim dosłownie wszystko.

Zainteresowanych wyprawą odsyłam do książki autorstwa Kazimierza Nowaka "Rowerem i pieszo przez Czarny Ląd" oraz na stronę internetową www.afrykanowaka.pl.

Oto moja Afryka

Podczas dalszej części wieczoru w Lalce mogliśmy zobaczyć dokument "Oto moja Afryka". Został on nakręcony w prosty, a jednocześnie ciekawy sposób. Film przedstawia grupkę ludzi, których życie w różny sposób łączy się z Afryką. Możemy się od nich dowiedzieć m.in. z jakim kolorem czy zapachem kojarzy im się ten drugi co do wielkości kontynent świata. W dalszej części przedstawiają nam swoje ulubione potrawy, literaturę, muzykę.

Nie zabrakło również kina nigeryjskiego, tzw. Nollywoodu. Mogliśmy też zobaczyć nietypowy wywiad, w którym padło pytanie: "Jak wyobrażasz sobie Afrykę w 2060 roku?" Odpowiedzi były różne. Do najciekawszych propozycji należało m.in.: przeniesienie wielkich manufaktur z Azji do Afryki, co z pewnością poprawiłoby standard życia mieszkańców Czarnego Lądu. Nie zabrakło również propozycji o zabarwieniu humorystycznym, jak choćby organizacja koncertu na rzecz zwalczania biedy w Europie.

Shirley i jej syn

Na koniec zobaczyliśmy ekranizację pełnometrażowego filmu "Shirley Adams" w reżyserii O. Hermanusa. Opowiada on historię Shirley - kobiety porzuconej przez męża, samotnie wychowującej sparaliżowanego syna. Na szczególne wyróżnienie w tym filmie zasługuje sposób prowadzenia kamery - kadry są bardzo ciasne, świat najczęściej obserwujemy zza pleców głównego bohatera. Innym razem to jego postać wypełnia cały ekran, natomiast uwaga widza skupia się na innym planie.

Niestety, na tym kończą się zalety tego filmu. Fabuła to tak naprawdę materiał na 15 minut, a jej sztuczne rozciągnięcie, zamiast zmuszać do przemyśleń, przyczyniało się do ziewania znacznej części widzów. W obronie filmu warto wspomnieć, iż w jego kluczowych, przełomowych momentach klimat idealnie budowała muzyka.

Podsumowując pierwszy dzień przeglądu można stwierdzić, iż apetyty publiczności zostały pobudzone, a oczekiwania w stosunku do kolejnych pokazów są duże. W zamian za przesunięcie Afrykamery o pół roku organizatorzy obiecywali bogatą ofertę filmów. Pozostaje nam więc poczekać i przekonać się, ile prawdy jest w tych słowach.

Czytaj też:

**

**

**