Rekiny na Bahamach

(LUBIN/WROCŁAW)Liczni prominentni członkowie nowych władz KGHM i spółek Polskiej Miedzi od 30 miesięcy są właścicielami Towarzystwa Inwestycyjno-Finansowego Arcadia. Ani jedna z tych osób nie ujawniła jednak tego faktu obejmując funkcje.

Naszymi ustaleniami zaskoczony był nawet reprezentant ministra skarbu i przewodniczący rady nadzorczej KGHM Bohdan Kaczmarek. Prawdopodobnie (dopiero) dziś osoby te podejmą decyzję o zbyciu swoich akcji i rezygnacji z władz tego funduszu.
- Jeśli te osoby (wymieniliśmy je w pierwszych dwóch odcinkach cyklu - przyp. red.) chcą nadal pełnić funkcje, to muszą wycofać się z Arcadii - oświadczył nam szef rady nadzorczej Polskiej Miedzi Bohdan Kaczmarek.

Zausznik Wąsacza

- Tak będzie. Na sobotę 2 lutego (czyli na dziś - przyp. red.) zaplanowaliśmy walne zgromadzenie akcjonariuszy. Wszyscy zdecydowali o wystawieniu swoich akcji na sprzedaż, co oznacza, że Arcadia będzie miała nowych właścicieli - poinformował prezes TIF Arcadia Mirosław Wróbel.
Prezes Arcadii to postać nietuzinkowa, ale doskonale ilustrująca specyficzną sieć powiązań między ludźmi funduszu. Ten były szef „Solidarności” w Hucie Katowice i najbliższy współpracownik Emila Wąsacza (zausznik - pisali o nim związkowcy z „Sierpnia’80”) przeszedł długą drogę od działacza związkowego do menedżera. Gdy w połowie lat 90. stracił dyrektorską posadę w hucie, trafił na funkcję wiceprezesa Dolnośląskiej Spółki Inwestycyjnej KGHM.

Fucha Millera

Lewicowym wówczas (tak jak teraz) władzom Polskiej Miedzi Mirosław Wróbel zrewanżował się specyficznie. W 1997 roku, wraz z ówczesnym prezesem DSI Andrzejem Janowskim, zatrudnił (za 5 tys. zł miesięcznie) jako doradcę ds. kapitałowych... Leszka Millera. Dodajmy od razu, syna dzisiejszego premiera.
- Być może konsultacje pana Millera były bezcenne, ale w dokumentach firmy brak śladu o efektach tej pracy - mówił nam późniejszy prezes DSI Ryszard Kabat („Tajemnicza fucha” 26.05.2000).

Polityczne bierki

Polityczne znajomości Mirosława Wróbla przydały się także prezesom KGHM po tym, jak - jesienią 1997 roku - SLD stracił władzę w kraju na rzecz AWS. Oto bowiem w styczniu 1998 roku minister Emil Wąsacz powołał na przewodniczącego rady nadzorczej Huty Katowice... wiceprezes Polskiej Miedzi Katarzynę Muszkat. Wkrótce trafił tam ponownie i sam Wróbel, by w czerwcu objąć funkcję prezesa huty.
Tylko ówcześni lokalni działacze AWS, w tym posłowie Tadeusz Maćkała i Jacek Swakoń, nie byli w stanie zrozumieć, jak to się działo, że lewicowy zarząd KGHM był tak odporny na zmianę władzy. I to mimo ich usilnych starań, by było inaczej (Stanisława Siewierskiego odwołano dopiero w marcu 1999 roku, Katarzynę Muszkat i pozostałych członków zarządu - jeszcze później - w lipcu).

Towarzysze biznesu

Ubiegłoroczny powrót SLD do władzy otworzył przed właścicielami Arcadii szansę na powrót do władzy w KGHM, z której - to oczywiste - solidarnie skorzystali. Trudno by było inaczej, skoro niekwestionowany lider tej grupy, Stanisław Siewierski, należał do honorowego komitetu wyborczego Aleksandra Kwaśniewskiego. Prezesurę w Hucie Katowice utracił jednak Mirosław Wróbel. Od czego jednak wypróbowani towarzysze w biznesie?
Gdy Katarzyna Muszkat objęła funkcję prezesa w Telefonii Lokalnej „Dialog” (własność KGHM) zwolniło się stanowisko prezesa Arcadii, które zajmowała za - przyznajmy - niewygórowaną pensję 1.600 dolarów miesięcznie. Objął je nie kto inny, jak Mirosław Wróbel.

O stali na Bali

Włodarzom Arcadii (teraz także i KGHM) nie przeszkadzają najwyraźniej kłopoty, jakie ich aktualny prezes ma ze swoją byłą firmą i UOP-em. Wszystko przez zamiłowanie do egotycznych miejsc i służbowych podróży.
Nowy zarząd Huty Katowice chciałby wiedzieć czy wyspa Bali i Bahamy, to najwłaściwsze miejsca na kosztowne (2 mln złotych) rozmowy o eksporcie stali.
- Według relacji osób, które uczestniczyły w wyjazdach, delegacje polegały na kąpaniu się w morzu i oglądaniu rekinów - twierdzi Tomasz Stępniewski, dyrektor biura zarządu katowickiej huty.
- Spółka, której eksport daje ponad połowę przychodów, musi prowadzić ożywione kontakty handlowe - tłumaczył ze spokojem korespondentowi PAP Mirosław Wróbel.

Kupił za... długi?

Równie barwną postacią Arcadii jest Zbigniew Kulig, jedna z kluczowych postaci głośnej operacji sprzedaży przez DSI (prezesi Janowski i Wróbel) największego holdingu budowlanego na Dolnym Śląsku czyli BGH-RM (pisaliśmy o tym w tekście „Prezesi z pompą” 1.10.1999, a bohaterowie publikacji, prezesi BGH-RM, zasiedli na ławie oskarżonych).
Czy w KGHM można kupić firmę za 82 mln zł i to niemal z dnia na dzień (tak było w grudniu 1996 roku) dysponując jedynie... długami? Można, gdy ma się przyjaciół w bankach takich jak Zbigniew Kulig (wówczas doradca zarządu krakowskiego Banku Współpracy Regionalnej) i sam prezes BWR Jan Blajer (też jeden z założycieli Arcadii).

Sponsor Wałęsy

Dlaczego jednak DSI sprzedawała BGH-RM? Cóż, nabywcą (na kredyt) był Nikodem Dyzma lokalnego biznesu, główny sponsor Chrześcijańskiej Demokracji III RP i próby powrotu do polityki Lecha Wałęsy, wrocławski przedsiębiorca, Andrzej Wróblewski. Przy takich koneksjach fakt, że prezesi DSI zawarli umowę sprzedaży zanim jeszcze kupujący biznesmen stworzył firmę-nabywcę (Cuprum-Service), mógł interesować tylko dociekliwych prokuratorów. I - oczywiście - uczestników pewnego spotkania ludzi KGHM z byłym prezydentem RP we wrocławskim klubie „Szuflada” (dysponujemy fotką, do sprawy wrócimy).

Merc Krzaklewskiego

Fakt, że to właśnie Zbigniew Kulig, jako prezes Światowej Rady Gospodarczej Polonii, kupił wiosną 1998 roku w Chicago (ostro przepłacając) mercedesa podarowanego Marianowi Krzaklewskiemu przez tygodnik „Wprost”, to już -zapewne - tylko świadectwo fantazji.
Swoją drogą, ciekawe kim będą nowi właściciele Arcadii? Metodę na żony i córkę już w tym funduszu przerabiano.