Park Szczytnicki

Park zajmuje powierzchnię około 100 hektarów. Jest położony na wschód od Starej Odry, na terenie dawnej wsi Szczytniki, którą w 1886 roku włączono w granice  miasta Wrocławia.

Przybliżając historię powstania Parku Szczytnickiego należy cofnąć się do XVI wieku. To właśnie wtedy wieś Szczytniki zostaje podzielona na Nowe i Stare Szczytniki. Powstałe wioski w XVII wieku przekształcono w podmiejskie osiedla rezydencjonalne. Istniejący w XVIII stuleciu las na terenie Starych Szczytnik był miejscem spacerów i wypoczynku wrocławian.

W 1783 roku wykupił go Fryderyk Ludwik Engelfingen - komendant garnizonu wrocławskiego. Założył w nim również jeden z pierwszych parków w stylu angielskim na starym kontynencie europejskim.

Żołnierze napoleońscy podczas oblężenia miasta zdewastowali istniejący park. Po zakończeniu wojen napoleońskich większość szkód naprawiono. Park Szczytnicki w 1833 roku był miejscem w którym zorganizowano pierwsze sportowe wyścigi konne we Wrocławiu. Potem odbywały się one cyklicznie na terenach przylegających do obecnej Hali Stulecia. W parku znajduje się Ogród Japoński założony w latach 1909-1912 oraz drewniany kościół pw. św. Jana Nepomucena z przełomu XVI i XVII wieku.

Podczas spaceru po Parku Szczytnickim możemy podziwiać bogactwo flory i fauny. Rosnące drzewa i rośliny pochodzą z Europy, Ameryki Północnej oraz Azji. W sąsiedztwie Hali Stulecia zobaczymy aleje obsadzone lipami drobnolistnymi. W ogrodzie Parku Szczytnickiego zachwycimy się widokiem wspaniałych okazów drzew szpilkowych, takich jak: świerk kaukaski, cyprysik Lawsona, cyprysik groszkowy, cisy pospolite, sosna wejmutka, sosna czarna, świerk zwyczajny, sosna rumelijska, jodła kalifornijska, modrzew polski czy też brzozy brodawkowate i dęby szypułkowe.

Nasz spacer możemy kontynuować aleją kasztanowców zwyczajnych, podziwiając rosnące nieopodal rzadkie gatunki drzew: perełkowiec japoński, cyprysik nutkajski, żywotnik olbrzymi, orzesznik pięciolistny, platan klonolistny.

W pobliżu zabytkowego drewnianego kościółka napotkamy sosnę himalajską. Szczególne bogactwo parku stanowią zabytkowe dęby. Dąb rosnący przed budynkiem szkoły inspekcji pracy ma obwód 600 cm. Drugi dąb o podobnym obwodzie (506 cm) rośnie przy stawie obok kamiennego mostku.

Na północny zachód od stawu widnieją ogromne dęby szypułkowe. Po przeciwnej stronie można zobaczyć cyprysika błotnego i dużą kępę krzewu derenia rozłogowego. Nieco dalej, w pobliżu alei Młodej Gwardii, rośnie grupa dwudziestu pomnikowych dębów szypułkowych i cztery buki zwyczajne.

Park Szczytnicki może się również poszczycić najokazalszym we Wrocławiu dębem szypułkowym o obwodzie 643 cm. Okaz ten znajdziemy naprzeciw budynku szkoły z czerwonej cegły, nad rzeką. W pobliżu zajezdni tramwajowej na Biskupinie rośnie czwarty pomnikowy dąb.

Opisując wspaniałą roślinność parku trzeba koniecznie zwrócić uwagę na gatunki chronione, do których zaliczamy: kruszczyk szerokolistny, śnieżyczkę przebiśnieg, bluszcz pospolity i cis pospolity. Będąc w parku, warto zobaczyć także Lasek Brzozowy, Gaj Göpperta oraz Polanę Neisserów.

W czasie spaceru uważny obserwator ma okazję dostrzec interesujące okazy parkowej fauny, m.in.: ropuchę zieloną, dzięcioła średniego, dzięcioła zielonego, dzięcioła czarnego i nietoperze (m.in. nocka rudego i gacka brunatnego). Można też spotkać kunę leśną czy też sporadycznie pojawiające się tam sarny. Osoby zainteresowane ornitologią mogą w Parku Szczytnickim rozpoznać ponad 70 gatunków ptaków, wśród których są gatunki zagrożone wyginięciem – dzięcioł średni i muchołówka białoszyja.

Zapraszam Państwa na wirtualną podróż po Parku Szczytnickim!