Historia MPK: Szli na zachód osadnicy

Nie można powiedzieć, że trafili na bezkresną pustynię, raczej na morze ruin. Wrocław - Breslau pod koniec II wojny Światowej liczył ponad milion mieszkańców był drugim co do wielości miastem III Rzeszy, dzięki wpływowi rządów niemieckich jako jedno z większych miast Europy XIX wieku przeżywało swój rozwój w ścisłym związku z postępem technicznym na świecie, a historia jego komunikacji zbiorowej sięga 1840 roku kiedy to na trasie od Wrocławskiego Rynku do wsi Popowice ruszyły pierwsze omnibusy konne eksploatowane przez Wrocławskie Towarzystwo Omnibusowe. Kursowały one do 1913 roku.

Transport szynowy rozpoczyna nową epokę Komunikacji zbiorowej. Pierwsze tramwaje konne rozpoczęły kursowanie 10 lipca 1877 roku na trasie od ulicy Krasińskiego, most Lissinga (obecny most Pokoju) ulicą Szczytnicką do ZOO. Eksploatowało je Wrocławskie Towarzystwo Kolei Ulicznej - BSEG.

Pierwsze tramwaje elektryczne na współczesnych ziemiach polskich powstały we Wrocławiu już w roku 1893, a wprowadziło je do ruchu przedsiębiorstwo o nazwie Wrocławskie Tramwaje Elektryczne – ESB. Uroczyste ich uruchomienie nastąpiło 15 czerwca 1893 po ukończeniu prac trwających od lipca 1892 roku do 14 lipca 1893 roku przez firmę AEG. Zbudowano wtedy również dwie zajezdnie i dwie elektrownie.

Ówczesne władze Wrocławia postanowiły uruchomić tramwaje podlegające magistratowi. Stało się to tak w 1901 roku – powstało SSB (Wrocławskie Tramwaje Miejskie). Warto odnotować fakt uruchomienia w 1912 roku pierwszej linii trolejbusowej w tej części Europy. W 1924 roku działało we Wrocławiu już tylko jedno przedsiębiorstwo o nazwie SSB, które w roku 1925 a dokładnie 1 lipca 1925 uruchamia komunikację autobusową.

Wrocław miał to szczęście, że na jego obszarze działały dwie fabryki które produkowały wagony tramwajowe, jedną z nich były Zakłady Linke Hoffmann, a drugą Zakłady Thellenberga.
W 1939 roku, roku wybuchu II Wojny Światowej SSB zmieniło nazwę na BVB (Wrocławskie Zakłady Komunikacyjne), pod którego szyldem tramwaje i autobusy kursowały do 2 kwietnia 1945 roku. Później aż do kapitulacji Festung Breslau po torach tramwajowych jeździły już tylko pociągi twierdzy. Wagony tramwajowe i autobusy były elementami twierdzy, to z taboru komunikacyjnego tworzono barykady, choć autobusy w większości „poszły” na wojnę.

Już w pierwszej dekadzie maja - tuż po kapitulacji – grupa, na której czele stanął były pracownik tramwajów warszawskich inżynier Kazimierz Mech przystąpiła do odbudowy Komunikacji Miejskiej. Pierwszą siedzibą przedsiębiorstwa o nazwie Zakłady Komunikacyjne Miasta Wrocławia był budynek przy ulicy Władysława Łokietka 9. Ze 137 obiektów które pełniły funkcje komunikacyjne za czasów tzw niemieckich tylko 7 nadawało się do użytku.

Tekst udostępniony dzięki uprzejmości Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjne Sp. z o.o. we Wrocławiu