To już 40 lat z FAMĄ

Pierwsze edycje Festiwalu rodziły wydarzenia kulturalne, które wymykały się spod nadzoru oficjalnych prądów artystycznych oraz kontroli cenzury. Twórcza atmosfera – atmosfera buntu – przyczyniała sie do tego, że FAMA była czasem przełomowych w polskiej kulturze zmian. W Świnoujściu powstawała niezależna scena teatralna oraz miały miejsce pierwsze zjawiska typu “performance”. Tutaj eksperymentowali poeci oraz jazzmani.

FAMA zawsze była awangardą prądów i mód artystycznych. Od samych swych początków stanowiła ona czas oraz miejsce, w którym krystalizowały się i były realizowane wartościowe projekty artystyczne. Tutaj dojrzewali najcenniejsi dla polskiej kultury twórcy: Magda Umer, Marek Grechuta, Jan Sawka, Jerzy Stuhr, Jan Kaczmarek, Henryk Sawka, Renata Przemyk, Mariusz Lubomski, Salon Niezależnych, Teatr Ósmego Dnia, Teatr STU, Kabaret Potem, Zespół Raz Dwa Trzy. Niezmiennie - FAMA pozostaje czasem oraz miejscem, pozwalającym zaistnieć najzdolniejszym z młodych artystów. Ci, którzy zdobywają najwyższe laury festiwalu, mogą być pewni, że fakt ten nada kierunek ich przeszłej drodze artystycznej. Wśród ostatnich Laureatów Festiwalu wymienić należy zespół Trzy Dni Później, Piotra Roguckiego z zespołem Coma, Małgorzatę Wojciechowską, Iwonę Loranc, Joannę Lewandowską, Mariusza Orzechowskiego.

Istniejąca od 1965 roku, FAMA pozostaje ciągle młoda: odradza się na nowo wraz z każdą edycją festiwalu, którego formuła ulega naturalnym

modyfikacjom, odzwierciedlającym zawsze aktualne preferencje, potrzeby i nastroje młodych artystów, a także stan ducha ich pokolenia. W ciągu jednego tylko dnia możemy być tutaj świadkami koncertów (od piosenki autorskiej, przez rock, jazz aż po hip-hop), widowiska - stanowiącego efekt wspólnej pracy aktualnych i przyszłych gwiazd sceny kabaretowej, spektaklu teatralnego, spontanicznej akcji ulicznej, pokazu multimedialnego.

FAMA to inspirujące spotkanie twórców i adeptów sztuki. Dzięki temu, że jest imprezą łączącą pokolenia oraz przedstawicieli różnych dyscyplin twórczych, staje się wydarzeniem jedynym w swoim rodzaju, pozostającym w pamięci każdego, kto mógł być jego uczestnikiem.

FAMA to dwa ściśle ze sobą związane nurty - warsztatowy oraz prezentacyjny. Wśród innych tego typu imprez FAMĘ wyróżnia fakt, iż wszystkie festiwalowe wydarzenia stanowią inicjatywę uczestników, a dokładny jej przebieg jest efektem włączania ich na bieżąco do programu ustalonego przez organizatorów Festiwalu. Wydarzeniami wyznaczającymi specyfikę FAMY są przygotowywane co roku w Świnoujściu koncerty oraz prezentacje, łączące uczestników warsztatów festiwalowych.

Warsztaty festiwalowe pozwalają studentom dookreślić swoją tożsamość artystyczną oraz zdobyć umiejętności niezbędne dla jej wyrażenia. Stanowią także szansę na zrealizowanie podczas trwania festiwalu oryginalnych projektów. FAMA jest jedynym miejscem sprawiającym, że młodzi artyści mogą sprawdzić swoje siły w samodzielnej pracy nad realizacją dużych form scenicznych. Dzięki profesjonalnemu zapleczu technicznemu, realizowanemu przez najlepszych specjalistów, debiutujący reżyserzy mają szansę wystawienia spektakli, koncertów i kabaretonów. Wszystko to sprawia, że FAMĘ można określić mianem festiwalu nieograniczonych możliwości.
W trakcie pobytu w Świnoujściu wszyscy uczestnicy FAMY zostają zarażeni Festiwalowym (jakże pozytywnym) Wirusem Artystycznym. FAMA pozwala im zrealizować plany czy pomysły, których nie mogliby urzeczywistnić w innym miejscu oraz czasie. Festiwalowa atmosfera i nadmorski klimat sprawiają, że powracają oni do swoich miast z nowymi pomysłami.

FAMA 2005 zapisała się w pamięci każdego, kto tylko się z nią zetknął – czy to jako jej uczestnik, czy też jako odbiorca – gdyż w roku tym przypadł Jubileusz 40 – lecia Festiwalu. Fakt ten został uświetniony wyjątkowym Koncertem Jubileuszowym “Nasze Grzechy Główne” przygotowywanym przez uczestników Festiwalu. Był on retransmitowany w prime time przez Program 2 TVP 6 sierpnia 2005 roku. Autorem plakatu promującego tą wyjątkową edycję Festiwalu jest Jan Sawka.

Nie łatwo jest dzisiaj organizować tego typu imprezę, zachowując jej poziom artystyczny i utrzymując specyficzny charakter. Jesteśmy jednak przekonani, iż pomimo nieograniczonej ekspansji różnego typu przedsięwzięć promujących tak zwaną „popkulturę” warto jest zadbać o Festiwal, który gromadzi najzdolniejszą młodzież.

Wszystkim osobom i instytucjom które przyczyniły się do realizacji FAMA 2005 składamy serdeczne podziękowania oraz zapewnienie że wasza życzliwość, czas i środki finansowe w zostały dobrze spożytkowane dla rozwoju polskiej kultury.

40 lat Festiwalu Artystycznego Młodzieży Akademickiej, czyli o tym, jak FAMA dojrzewała

DEKADA PIERWSZA: 1965 - 1975
Czterdzieści lat temu po raz pierwszy przeszły ulicami Świnoujścia korowody studentów z całego kraju. Z wakacyjnej zabawy festiwal szybko przekształcił się w spotkanie artystów z różnych polskich miast. Tak narodziła się FAMS. Impreza kreująca przyszłe gwiazdy, kształtująca mody i poglądy.. A nade wszystko, mówiąca głosem pokolenia.

DEKADA DRUGA: 1975 - 1985
Pierwsza dekada FAMY przyniosła artystycznej młodzieży radość wspólnoty oraz poczucie tożsamości. Druga – smak goryczy. Polska przełomu lat 70-tych i 80-tych była źródłem zwątpienia; przerywanego zaledwie krótkimi chwilami nadziei. Artyści FAMY, zwłaszcza poeci, przekładali owe nastroje na język sztuki. Jonasz Kofta, Jacek Kleyff i inni tworzyli piosenki najwyraźniej wynikające z owego czasu... Na reakcje władz nie trzeba było długo czekać. Z końce lat 70- tych FAMA została zlikwidowana.

DEKADA TRZECIA: 1985 - 1995
W latach 80-tych FAMA wróciła do Świnoujścia. Po pięciu latach znów setki młodych artystów pojawiły się pod jej sztandarem. I znów – bogatsi w doświadczenia sierpnia i stanu wojennego – kpili z kłamstwa politycznej propagandy.

DEKADA CZWARTA: WSPÓŁCZESNOŚĆ
Rozpierzchli się po świecie uczestnicy pierwszych FAM. Niektórzy pofrunęli znacznie dalej. A na FAMIE wciąż pojawiają się nowe postacie polskiej sceny, estrady, galerii, przyszłe gwiazdy salonów literackich i mediów. Bo natura młodości jest niezmienna. Jej wrażliwość i talent to studnia bez dna.