Deskorolka pod stopami zamiast piwa w ręku

Rozmowa z Marcinem Rudnickim, skate'm z Wrocławia, o prawdziwej fascynacji, władzach miejskich, powołaniu i stereotypach, które trzeba przełamać.
Czym dla Ciebie jest skatebording ?

Jest sensem mojego życia. Na desce zapominam o problemach, które mnie otaczają, liczy się tylko pasja. Ona pomogła mi uwolnić się od szarości dnia codziennego, nauczyła mnie cierpliwości, ciężkiej pracy, poświęcenia i tego, że nic nie przychodzi łatwo. Pokazała mi moje prawdziwe fizyczne i psychiczne zdolności.

Czy ten sport cieszy się dużym zainteresowaniem i kto może trenować?
Kiedy zaczynałem pięć lat temu, wydawało mi się, że jestem sam. W miarę poznawania tego środowiska okazało się, że ludzi takich jak ja jest mnóstwo. Można nas spotkać wszędzie, przede wszystkim na ulicach i rampach , a oprócz tego mamy swoje fora, grupy i nieformalne spotkania (Go Skatebording Day). A trenować może każdy, chłopak i dziewczyna. Wystarczą tylko nogi i ręce, odrobina samozaparcia, cierpliwości, uporu i chęci. Nieważny jest wzrost czy waga, każdemu się może udać.

Gdzie trenujecie ?

Wszędzie gdzie tylko można, wystarczy kawałek asfaltu. Ostatnio najczęściej koło fontanny obok placu Grunwaldzkiego, a wcześniej tuż przed budynkami Politechniki Wrocławskiej na Wybrzeżu Wyspiańskiego. Potem niestety pojawił się zakaz. Jeśli chodzi o skatepark to nie, ponieważ jest to płatne, wymaga kasku (jego średnia cena to ok. 150 złotych) i zgody rodzica. Jednak prawda jest taka, że jest tam straszny tłok, wywoływany przez pasjonatów BMX-ów i rolek.

**Jak kosztowna jest ta pasja? **

Potrzebne są specjalne buty, ich cena to od 150 złotych w górę, niewarte zresztą swojej ceny, bo niszczą się już po miesiącu. Sprawa deski też nie jest taka prosta. Kupuje się wiele części, żeby potem wszystko złożyć w jedno : blat to 150 złotych, trucki 170, a kółka 60. Z kolei łożyska to wydatek rzędu 100 zł, zaś grip 20 zł. Jednak ważniejsze są chęci i zajawka, wtedy wystarczą zwykłe trampki i deska z marketu za 50 zł.

Jak to się stało, że zacząłeś uprawiać właśnie ten sport ?

Każdy młody człowiek potrzebuje swojej pasji, musi mieć gdzie się wyszaleć. A z samym sportem spotkałem się na ulicach Wrocławia. W ciągu jednego dnia skateboarding mnie kompletnie oczarował. Moja grupa najbliższych kolegów, z którymi wspólnie jeździmy na desce, to teraz siedem osób

Jak odbierają Was ludzie? Czy zawsze myślą stereotypowo?

Pamiętam sytuację, kiedy stojąc z kumplami pod Pasażem Grunwaldzkim i trzymając deski w rękach, pewien pan w średnim wieku zmieszał nas z błotem, obwiniając za całe zło świata i niszczenie miasta. Określił nas całą gamą wulgaryzmów. Jeśli chodzi o pozytywną sytuację, to miło było gdy nowożeńcy zaraz po ślubie zrobili sobie zdjęcia z naszymi deskami. Osobiście uwielbiam, gdy maluchy do nas podchodzą i proszą o pokazanie tricków, możliwość przejażdżki i zadają przy tym tysiące pytań.

Co stanowi dla Was największą przeszkodę w realizacji swojej pasji?

Zdecydowanie jest to brak wyznaczonych i konkretnych miejsc do trenowania oraz władze, które bezpodstawnie mają do nas pretensje o niszczenie miasta. Tak naprawdę to niszczą je raczej pasjonaci BMX oraz MTB. A jeśli chodzi o nas, to raczej miasto niszczy naszą pasję.

Jakich działań oczekujecie od miasta? Więcej tolerancji i zaangażowania w nasz problem. Są miejsca, które stoją odłogiem, można tam postawić rampy i kilka rurek. Zamiast ćwiczyć we własnym mieście, musimy jeździć porannym PKS-em do Świdnicy lub Bielawy. Co prawda dla chcącego nic trudnego, ale Wrocław powinien nam to zagwarantować.

Dziękuję za rozmowę.

Czytaj także:

• Wrocław: z deskorolką wstep wzbroniony
• Szkoła tylko dla skejtów
• Wrocław: spór skaterów z ochroniarzami trwa

**

**