Pierwsze moje skojarzenia po zobaczeniu zwiastuna tego filmu były dość jednoznaczne. "Iluzjonista" odstaje od najnowszych produkcji DreamWorks, czy też Pixara, a bliżej mu do klasycznych produkcji Walta Disneya.
Reżyser Sylvain Chomet podjął się wykonania filmu rysunkowego, który w żaden sposób nie pasuje do współczesnego kina ani pod względem formy, anic
przedstawionej fabuły. Historii magików podróżujących po świecie było już przecież sporo i cóż nowego możemy w tej sprawie zobaczyć?
Jednak ta historia, opowiadana nam przez blisko dziewięćdziesiąt minut seansu to opowieść pełna filozoficznych odniesień, zmuszająca do zadumy. Niemal całkowity brak dialogów podkreśla jeszcze bardziej to, co dla autora było najważniejsze – refleksję o przemijaniu i ulotność chwili.
Nie wszystko w tym filmie podawane jest nam „na talerzu”. Wiele elementów trzeba samemu łączyć w całość. Obraz możemy postrzegać nie jako produkcję jednolitą, ale jako zlepek kilkunastu mniejszych filmów, z których każdy stanowi część opowiadanej widzowi historii prowincjonalnego magika. Magika, który przyjmuje pod swoje skrzydła młodą dziewczynę Alice. Dziewczyna jako jedna z niewielu wierzy w to, że magia w wykonaniu poznanego człowieka może zdziałać wszystko…
 |  |
Ta wiara podtrzymuje na duchu również samego artystę, który stara się sprostać stawianym mu oczekiwaniom. Poprzez magię chce uszczęśliwić dziewczynę, przez co ponownie odkrywa sens własnej profesji.
Warto pamiętać, że cała historia rozgrywa się w Edynburgu lat 50. ubiegłego wieku, a więc w czasach, kiedy to magia ustępowała popularnością innym rodzajom rozrywki.
Polecam ten film każdemu, kto wymaga od kinematografii czegoś więcej, niż tylko biernej rozrywki.
Czytaj też:
Bohaterka Senatorium Miłości tańczy 3
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
