Zoo Wrocław zwierzęta: Salamandra

Salamandra chińska została odkryta w chińskiej prowincji Yunnan w 1995 r. Zamieszkuje góry w jej centralnej, zachodniej i południowej części. Preferuje wyżej położone (300-800 m n. p. m.) lasy i mokradła. W czasie godów (kwiecień-sierpień) wykorzystuje niewielkie stawy, rowy, czasami sztuczne zbiorniki wodne. Samica składa od 80 do 300 jaj. Przykleja je do roślin, kamieni, gałęzi. Larwy wylęgają się po ok. 20 dniach.

Po dwóch miesiącach intensywnego żerowania przeobrażają się w miniaturki rodziców i opuszczają zbiorniki, w których wyrosły. Wrócą do nich po 3-4 latach, gdy osiągną dojrzałość. Poza sezonem rozrodczym salamandry prowadzą lądowy tryb życia. Jest to płaz mocno zbudowany, o szorstkiej skórze. Ton barwie nadaje czarnobrązowy kolor ciała. Na tym tle w oczy rzucają się żółto-pomarańczowe, czasami rdzawe znaczenia na głowie, grzbiecie wzdłuż kręgosłupa i po bokach na zakończeniach żeber. Także brzuch i dolna część ogona i kończyn przyjmują tę barwę. Pod tym względem obie płcie nie różnią się od siebie. U po-szczególnych osobników występuje zmienność w nasyceniu i odcieniach. Możemy spotkać zwierzęta bardziej lub mniej skontrastowane, jednakże wzór pozostaje względnie stały.

Wygląd osobników dorosłych nie zmienia się znacznie w ciągu całego roku. W sezonie godowym kolory stają się bardziej wyraziste, a skóra gładsza.

Salamandry chińskie nie są wybredne w doborze pokarmu. Zjadają wszelkie zwierzęta, które zmieszczą się w paszczy i nie zdążą uciec - ślimaki, dżdżownice, pająki, owady itp. Same nie są szczególnie chętnie spożywane przez drapieżniki. Bezpieczeństwo zapewnia im wydzielana przez gruczoły toksyna, o czym informuje kontrastowe ubarwienie.

W niewielkiej liczbie salamandry są wyłapywane i sprzedawane do hodowli amatorskich. Znalazły także zastosowanie w tradycyjnej medycynie.

autor jest opiekunem zwierząt w terrarium wrocławskiego zoo