Sowieci polegli

Już za rok w Miliczu mistrzostwa świata drużyn polonijnych

–To cud, że oni się jeszcze ruszają – mówił po wielkim rewanżu za olimpijski finał z Montrealu syn Jerzego Huberta Wagnera, Grzegorz, dodając: – Ojciec nie był żadnym katem. Zawsze chodziło mu tylko o perfekcyjnie wykonaną robotę

Traktując rzecz półżartem, w sobotę w Miliczu nasze stare gwiazdy udowodniły, iż sukces sprzed 30 laty nie był dziełem przypadku. Wtedy biało-czerwoni zwyciężyli 3:2 (11:15, 15:13, 12:15, 19:17, 15:7), teraz – 2:1 (12:15, 16:14, 8:4). Naszą ekipę wspomogli Stanisław Gościniak i Wiesław Czaja, którzy – przypomnijmy – w Montrealu nie grali. Obaj zostali zdyskwalifikowani przez PZPS na wniosek Huberta Wagnera. Ten pierwszy, rozżalony wypowiedziami Wagnera, że pierwszym rozgrywającym zostanie Wiesław Gawłowski, wyjechał do USA, rezygnując z miejsca w kadrze olimpijskiej. Czaja z kolei nie chciał grać w Hutniku Kraków, gdzie przeniesienie z II-ligowego AZS-u Częstochowa załatwił mu selekcjoner. Skończyło się skreśleniem z kadry i dwuletnią dyskwalifikacją z zawieszeniem.

Ręka Boska
Rosjanie pojawili się w Miliczu ledwie w 7-osobowym składzie. A brak rezerw – biorąc pod uwagę upływ lat – to gwóźdź do trumny. Mimo że grano tylko do 15. Największe spustoszenie po naszej stronie siatki siał Aleksander Sawin, który imponował a to podwójną krótką, a to soczystymi zbiciami z drugiej linii. W tie-breaku – tak jak dawno temu w Montrealu – rządzili już tylko biało-czerwoni. W naszej ekipie największą sprawność zachował Ryszard Bosek, ale siłami witalnymi imponował także wspomniany Czaja, dopingowany z trybun przez uroczą przyjaciółkę (na oko młodszą o ładnych parę lat).

Pożegnanie Gosi
Nim rozpoczął się mecz, w milickiej Alei Gwiazd Siatkówki odciśnięto kolejne dłonie – tym razem Zbigniewa Lubiejewskiego, Andrzeja Niemczyka i Małgorzaty Glinki. W poprzednich latach ów zaszczyt spotkał Edwarda Skorka, Tomasza Wójtowicza, Ryszarda Boska, Władysława Pałaszewskiego, Marka Karbarza, Zbigniewa Zarzyckiego, Włodzimierza Sadalskiego, Mirosława Rybaczewskiego, Włodzimierza Stefańskiego, Stanisława Gościniaka i Józefa Wołyńca. Pośmiertnie odsłonięto także tablice przedwcześnie zmarłych Huberta Wagnera i Wiesława Gawłowskiego. Ostatnim punktem programu było natomiast pożegnanie z reprezentacją (231 meczów) Małgorzaty Niemczyk-Wolskiej. Polki – z Glinką i Katarzyną Skowrońską – uległy Hiszpankom 0:3 (17:25, 17:25, 20:25).
– Za rok chcemy zorganizować mistrzostwa świata drużyn polonijnych, poprzedzone preeliminacjami na różnych kontynentach – zdradza jeden z głównych organizatorów, Mirosław Wachowiak.•

Polska 2
ZSRR 1
12:15, 16:14, 8:4
Polska: Tomasz Wójtowicz, Ryszard Bosek, Marek Karbarz, Mirosław Rybaczewski, Włodzimierz Sadalski, Włodzimierz Stefański, Zbigniew Zarzycki, Stanisław Gościniak, Bronisław Bebel, Wiesław Czaja.
ZSRR: Juri Panczenko, Oleg Moliboga, Aleksander Sawin, Paweł Seliwanow, Aleksander Jermiłow, Władimir Szurin.

Polska 0
Hiszpania 3
17:25, 17:25, 20:25
Polska: Przybysz, Glinka, Skowrońska, Skorupa, Podolec, Kasprzak, Swika (libero) – Kosek, Niemczyk-Wolska.
Hiszpania: Hernandez, Weber, Martin, Garcia, Sanchez, A. Fernandez, Castano (libero) – Patino, M. I. Fernandez, Marin, Perez, Aranda.