Raport NIK. Parkowanie we Wrocławiu? Oj, bardzo drogie...

Wrocław podpadł za wyciąganie danych od kierowców i opieszałość w ściąganiu zaległości

Wrocław wraz z kilkoma innymi miastami wypunktowany został za pobieranie opłat w soboty. Co - jak podkreślono w raporcie NIK - jest niezgodne z ustawą o drogach publicznych. Mówi ona, że takie opłaty można pobierać w określone dni robocze. Wprawdzie w ustawie nie zdefiniowano tego pojęcia, jednak zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych taki dzień powinien być traktowany na równi z dniami ustawowo wolnymi od pracy. Wrocław ten błąd naprawił i w 2016 roku podjęto uchwałę, która wyeliminowała kasowanie kierowców w soboty. Nasze miasto wytykane jest jednak za proceder, który wciąż trwa, a mianowicie aby dostać bilet parkingowy trzeba wpisać w parkomacie numer rejestracyjny auta. „Jakkolwiek gromadzenie danych w tym zakresie ułatwia pobieranie opłat za parkowanie w SPP, to zdaniem NIK nie jest niezbędne do prawidłowej realizacji tego zadania" - czytamy w raporcie. NIK zwraca uwagę, że „do przetwarzania takich danych ustawa o drogach publicznych nie upoważnia podmiotów tworzących i administrujących strefami parkowania”. Przypomina też, że w 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że numer rejestracyjny pojazdu może prowadzić do identyfikacji osoby, a zatem stanowi dane osobowe. Kolejnym grzechem wytykanym władzom Wrocławia jest opieszałość w dochodzeniu zapłaty od kierowców, którzy nie wykupili biletów parkingowych. W takich przypadkach straż miejska powinna wystawiać upomnienia. Gdy to nie skutkuje powinno się wysłać do kierowcy wezwanie do zapłaty wraz z naliczoną, dodatkową opłatą. Okazuje się, że stolica Dolnego Śląska należy do rekordzistów jeżeli chodzi o ściąganie tych należności. Okres wystawienia takiego upomnienia sięga u nas nawet czterech lat, a suma zaległych należności przekroczyła 360 tys. zł. Naszemu miastu wytknięto też niezgodne wyznaczanie płatnych miejsc parkowania niezgodnie z przepisami o ruchu drogowym. W trzech przypadkach miejsca postojowe wyznaczono w odległości mniejszej niż 10 metrów od przejść dla pieszych jak też zbyt blisko skrzyżowań, a w dwóch projektach miejsca dla niepełnosprawnych były zbyt małe. Ponadto Wrocław, podobnie jak 13 innych miast nie występował do właściwego konserwatora zabytków o uzyskanie pozwolenia na nanoszenie pasów i kopert w rejonach uznanych za zabytkowe.