Miliony dla idiotów - Premiera niemieckiej sztuki w legnickim teatrze

Tylko taniec z fallusem dostał brawa w trakcie spektaklu. On też wywoływał największe salwy śmiechu, to znaczy, że musiała być na widowni grupa niemieckich teatromanów. Przyznam się, że nie jestem entuzjastą poczucia humoru naszych sąsiadów z Zachodu, ale Rafał Cieluch (Uwe) w tańcu erotycznym zaimponował mi taktem, ocierając się o barierę dobrego smaku.

Sztuka nestora
Dramat Tankreda Dorsta jest nieco przewrotnie skonstruowanym tekstem z oczywistym od tysiącleci przesłaniem, że pieniądze szczęścia nie dają. Małżeństwo w średnim wieku z zerowym IQ (iloraz inteligencji) wygrywa 11 milionów euro. To bogactwo tych ciułających dotąd euro do euro drobnych, prowincjonalnych sklepikarzy ukazuje wszystkie najprymitywniejsze cechy ich charakterów. Nie widzę powodów, by opowiadać o tym aż przez półtorej godziny. Warto jak najszybciej to przedstawienie skrócić. Na premierowym pokazie tylko oscylowało ono w stronę groteski, a wydaje mi się, że w całości tak zostało pomyślane, sądząc tylko po kostiumach i niektórych scenach. Nie jest to najwybitniejsza sztuka, gdy teatr wziął ją już na afisz, to teraz musi trochę autorowi pomóc. Dlatego uważam, że reżyser Jacek Papis jeszcze pracy nie skończył.

Do poprawki
Nie wiem, kto z pary owych sklepikarzy granych przez Joannę Gonschorek (Róża) i Bogdana Grzeszczaka (Max) był lepszy, bo idiotów, tak jak pijaków, trudno jest grać tak, by te postaci uwiarygodnić. Ten diapazon, który wybrali, wybrzmiałby dobrze, gdyby reszta (może poza Panem Szczypem Pawła Wolaka) była narysowana bardziej wyraziście. Ludzie, którzy sklepikarzy otaczają, wyraźniej też muszą się dzielić na tych, którzy chcą coś skubnąć z wygranych milionów i tych, którym milionerzy powinni pomóc, jeśli mieliby rozum. Wtedy wybory idiotów byłyby naprawdę dramatyczne.

* Teatr Modrzejewskiej – Tankred Dorst „Zamknięte z powodu bogactwa”, reżyseria Jacek Papis, scenografia Wojciech Radtke, muzyka Hanna Klepacka, premiera 17 lutego 2007