Droga do gwiazd

Rozmowa z bohaterem ostatnich dni - 18-letnim żużlowcem Atlasa Krzysztofem Nowackim

* Podobno miałeś problemy z dotarciem na niedzielny mecz do Bydgoszczy.

- Tak, bo zaraz za Gnieznem zepsuły mi się hamulce w busie, którym wiozłem motocykl. Ale przyjechał po mnie trener samochodem osobowym.

* I nie wyjechałeś na próbę toru, a bardzo chciałeś.

- No właśnie. Nie miałem na czym. Dopiero później, tuż przed meczem mój motocykl znalazł się na stadionie, bo samochód udało się naprawić. Ale do czternastego biegu wyjechałem na maszynie Piotrka Świderskiego. Była po prostu lepsza.

* Gospodarze twierdzili, że Twój upadek był celowy.

- Nieprawda. Trener kazał mi jechać swoje. Do przodu, ale swoje. W czasie biegu nawet nie widziałem, czy coś gestykuluje. A upadłem, bo dostałem uślizg i okręciło mnie wokół własnej osi. Nic mi się nie stało.

* Przedstaw się bliżej wrocławskim kibicom.

- Mieszkam w Lesznie, uczę się w szkole zawodowej jako mechanik samochodowy, a praktyki mam na stadionie Unii. Żużel zaczynałem trenować na minitorze w Pawłowicach.

* Jeździsz busem, masz własny motocykl. Rodzice pomagają?

- Tata pomagał mi od początku, ale w miarę możliwości. Nie ma żadnego prywatnego interesu. Ostatnio pozyskałem w Lesznie trzech sponsorów.

* Przejście z Rawicza do Wrocławia okazało się dla Ciebie prawdziwą drogą do gwiazd...

- To prawda, udało mi się. W piątek przyjeżdżam do Wrocławia na trening, a w niedzielę jedziemy do Torunia!