„Zima stulecia" - kiedyś to były zimy! Zaspy sięgały kilku metrów!

W górach się zabieliło, na nizinach też, ale o takich zimach, jak przed laty to już młode pokolenie nie ma pojęcia.
Zimy były długie i ostre. Jak zasypało śniegiem drogi i pola w listopadzie, to trzymało nawet do kwietnia.

- Mróz chwytał już na 1 listopada, trudno było zrobić w ziemi dziurę, by wsadzić świeczkę- opowiada pani Maria z Głogowa.

Najbardziej słynną zimą była „zima stulecia" czyli przełom 1978 i 79 r. Jak pamiętają starsi, sypnęło śniegiem tuż po Nowym Roku tak mocno, że stanęły pociągi.

Jak czytamy w Wikipedii, ta zima była wyjątkowo śnieżna. Napływ chłodu nad Polskę rozpoczął się w nocy z 29 na 30 grudnia 1978 r. Opady deszczu zaczęły stopniowo przechodzić w opady śniegu z deszczem i śniegu oraz nasilać się. Towarzyszył im silny wiatr, powodujący szybkie tworzenie się zasp. Front atmosferyczny przemieszczał się stopniowo na południe, a śnieżyce i gwałtowny spadek temperatury z wartości dodatnich do kilkunastu stopni poniżej zera obejmowały kolejno Polskę Północną (28–29 grudnia) i Centralną (29–30 grudnia). Najpóźniej dotarły na Dolny i Górny Śląsk (30 grudnia) oraz Podkarpacie (30–31 grudnia).
Rekordowo wysoką pokrywę śnieżną odnotowano:

• w Suwałkach (84 cm, 16 lutego),
• Łodzi (78 cm, 2 lutego),
• Warszawie (70 cm, 31 stycznia),
• Chojnicach (60 cm, 19 lutego),
• Szczecinie (53 cm, 19 lutego),
• Kole (46 cm, 26 lutego),
• Kielcach (39 cm, 2 lutego)
• Poznaniu (29 cm, 20 lutego)

Od 1 stycznia 1979 roku cały kraj był już sparaliżowany przez zaspy i kilkunastostopniowy mróz. W kolejnych dniach wskutek zakłóceń w transporcie zaczęło brakować surowców energetycznych. Zamarznięte zwrotnice kolejowe i popękane w wyniku mrozów szyny spowodowały, że transporty węgla do elektrociepłowni docierały wyjątkowo rzadko, a rozmrażanie tych, które udało się dowieźć, było bardzo utrudnione.
Odśnieżaniem torów i dróg zajęło się wojsko wyposażone w ciężki sprzęt (m.in. czołgi, które gąsienicami zrywały z dróg grubą warstwę zmrożonego i zbitego śniegu).

W większości miast nie działała komunikacja miejska, a transport międzymiastowy również funkcjonował bardzo źle. Autobusy w niektórych okolicach jeździły w „tunelach” wykopanych w śniegu. Zimowy paraliż ustąpił dopiero w marcu.

Bardzo zimny był początek 1987 roku. Styczeń był jednym z najzimniejszych miesięcy w historii polskiej meteorologii.W wielu miejscach wystąpiły 30-stopniowe mrozy, np. −34,6 °C w Białymstoku (30 stycznia), −33,9 °C w Kielcach (8 stycznia), −32,2 °C w Lublinie (stacja lotniskowa, 8 stycznia), −31,0 °C w Rzeszowie (stacja lotniskowa, 14 stycznia), −31,0 °C w Warszawie (stacja lotniskowa, 8 stycznia), −30,3 °C w Łodzi (30 stycznia), −30,0 °C w Olsztynie (7 stycznia), −30,0 °C w Szczecinie (14 stycznia). Wystąpił też rekordowo wysoki poziom pokrywy śnieżnej: 87 cm w Bielsku-Białej (8 stycznia).

Przypominamy też zdjęcia ze zbiorów GDDKiA. Ogromne zaspy z początku lat 60. ubiegłego wieku robią wrażenie!