XIII Off Cinema: Poezja i proza dokumentu

Wiąże się to nie tylko z techniczną kwalifikacją zdjęć, ale przede wszystkim z wybraniem z wielu wątków jednego (lub kilku) najbardziej interesującego dla widza. Co jeśli zamierzeniem twórcy jest przedstawienie postaci o bardzo bogatym życiorysie, prowadzącej wiele różnych działań, rozmawiającymi z wieloma ludźmi i chce pokazać wszystko w swoim filmie? To oczywiście jest możliwe, ale potrzeba do tego prawdziwego mistrza. W przeciwnym razie otrzymamy film przegadany, przeładowany informacjami i gubiący główną ideę – taki jak Monari Kaspra Piaseckiego i Łukasza Augustyniaka.

Mieszkający w Nairobi David Monari zajmuje się pomocą biednym mieszkańcom tego kraju – buduje szkołę i sierociniec, wozi lekarzy do odległych wiosek, udziela mikropożyczek na rozpoczęcie własnej działalności biednym i wykluczonym, odwiedza slumsy, przyjmuje wolontariuszy, głaszcze po główkach dzieci chore na AIDS... Z taką postacią wielkiego kalibru musiało się zmierzyć dwóch polskich dokumentalistów i walkę tę przegrali z kretesem. A szkoda, bo widać że nawet z tych 55 minut jakie z wielkim trudem oglądaliśmy w czasie trzeciego konkursowego pokazu XIII Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Off Cinema, dałoby się wykroić 15 minut porządnego dokumentalnego reportażu.

Kadr z filmu "Monari"

Autorom zabrakło nie tylko odwagi przy selekcji materiału, ale także pomysłu na podejście do dosyć ogranego już tematu. Zabrakło tej lekkości i oryginalności jaką zaproponował 16-letni Alcides Soares w Mozambique - prezentowanym całkiem niedawno na Manhattan Short Film Festival. Niestety, do tego dochodzi także dosyć „urzędowym” językiem napisany autorski komentarz czytany z offu. „Monari” to pierwszy film tegorocznego Off Cinema, o którym chciałbym zapomnieć.

Po tej blisko godzinnej katordze zaserwowano jako odtrutkę dwa filmy. Pierwszy z nich – Berlin bazar Floriana Schewe to czarno-białą dokumentalna opowieść o berlińskim domu aukcyjnym, pięknie nakręcona, z prawdziwie poetyckim podejściem realizatora do przedstawionych wydarzeń.

Kadr z filmu "Berlin bazar"

Drugi obraz to macedoński Ace Slash Frosiny Naumovskiej. Bohater Naumovskiej zatrzymał się w emocjonalnym rozwoju gdzieś w połowie szkoły średniej. Teraz jest już 30-letnim mężczyzną o duszy chłopca, który chce zostać gwiazdą rocka. Jego idolem jest Slash z Guns’n’Roses i stara się żyć tak, jak wydaje mu się żyją gwiazdy rocka w Ameryce. Śpiewa (nawet nieźle) do akompaniamentu gitary kumpla, jeździ na koncerty, godzinami słucha rocka i udaje ruchy muzyków na scenie – rytmicznie potrząsa głową z imponującą burzą włosów mając przy tym wszystkim włączone swoje ulubione radio 202 nadające rockową muzykę. I do tego pije. Bardzo dużo. Alkohol plus rock to jego życie.

Kadr z filmu "Ace Slash"

Utrzymuje go babcia ze swojej renty, a Ace bierze się za pracę tylko wtedy, jeśli gdzieś w okolicy ma odbyć się koncert jakiejś gwiazdy. Naumovska podchodzi do swojego bohatera z pełną sympatią, oddaje także głos jego przyjaciołom, ojcu, siostrze, dziewczynie i babci. Dzięki temu otrzymujemy serdeczny obraz życiowego nieudacznika z Bałkanów, który kocha rock and rolla, nie chce dorosnąć, pogrąża się w alkoholizmie, ale przy tym wszystkim nikomu nie robi wszyscy i którego wszyscy lubią. Także widzowie.

Filmy przezentowane na trzecim pokazie konkursowych filmów XIII Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Off Cinema zobaczyć możemy jeszcze raz w czwartek, 20 listopada, o godz. 12 w Sali Kameralnej CK Zamek. Wstęp na wszytkie seanse Off Cinema jest wolny.

**

**