Wodorowo

Ich zadanie polega na opracowaniu jak najbezpieczniejszej metody gromadzenia w zbiornikach sprężonego wodoru. Pracują nad tym już od 4 lat do spółki z ośrodkami akademickimi z Niemiec, Holandii, USA, Hiszpanii i Wlk. Brytanii oraz wielkimi koncernami samochodowymi.

Celem całego zespołu naukowców jest stworzenie takiego zbiornika, który nie uległby żadnym deformacjom ani uszkodzeniom nawet w skrajnie niskich i skrajnie wysokich temperaturach, przy dużych obrotach silnika i po wielokrotnym tankowaniu. Takie zbiorniki będą już w niedalekiej przyszłości montowane w ekologicznych samochodach Mercedesa, Volvo czy Lexusa.

Butle muszą być przetestowane pod kątem każdego możliwego uszkodzenia, łącznie z próbą złamania czujników łomem czy też przestrzelenia nabojem z pistoletu, bowiem wodór należy do wyjątkowo niebezpiecznych w przypadku eksplozji materiałów.

Wodór w najbliższych latach ma być wykorzystywany na masową skalę jako nowe paliwo napędzające samochody. Jest trzy razy bardziej kaloryczny od benzyny, ponadto jego pozyskiwanie odbywa się ze złóż gazu ziemnego, który nie jest tak bardzo uzależniony od czynników militarno-politycznych.

Prawdopodobnie pojemność jednej takiej butli wynosić będzie nieco ponad 1kg wodoru, co powinno pozwolić na swobodne przejechanie ponad 100 km z prędkością przekraczającą 100km/h. Aby nie trzeba było często tankować, w samochodach hydrogenowych montowane będzie kilka butli z wodorem, wszystkie o zbliżonej pojemności.

Problemem może być jednak infrastruktura wodorowa. W samych Niemczech – przodujących do tej pory w Europie w zastosowaniu wodoru w przemyśle samochodowym – znajduje się tylko kilka stacji, na których zatankować można to przyjazne środowisku paliwo. Zanim stworzy się odpowiednią sieć stacji – może minąć ok. 10-15 lat. Ponadto produkcja takiej butli wciąż przekracza opłacalność wdrożenia jej do masowego obiegu, dlatego też innym celem wrocławskich naukowców jest ograniczenie kosztów tak, aby już niedługo także na ulicach Wrocławia mogło być... wodorowo!