Niejedna twarz telepracy

Ponad 3/4 polskich firm jeszcze niedawno w ogóle nie brało pod uwagę korzystania
z telepracowników. – Z badań wynika, że dla wielu firm telepraca to szansa na wyjście z impasu – mówi Anna Szymańska, wiceprezes DGA, lidera konsorcjum promującego tę formę zatrudnienia.

Telepraca. Ogólnopolski program dla przedsiębiorców rozpoczął się w sierpniu. Potrwa jeszcze prawie półtora roku – do marca 2007. Pochłonie 4,5 miliona złotych. Dziś – po pierwszym etapie, który miał dać obraz polskiego rynku w tej dziedzinie, wiadomo już, że możliwości są znacznie większe niż ich wykorzystanie.
- W Polsce, zarabia na życie w ten sposób prawie o połowę mniejszy odsetek z ogólnej liczby pracujących, niż średnio w Europie. Często dlatego, że przedsiębiorcy nie wiedzą jaki rodzaj telepracy wybrać i jak ją zorganizować. – mówi A. Szymańska. – To jednak się zmieni.

(Prawie) bez biura

Zasadniczo telepraca oznacza, że zatrudniony zamiast przychodzić na określoną godzinę do biura, wykonuje swoje zadania poza siedzibą firmy. Ale nie zawsze oznacza to dokładnie to samo (patrz: ramka). – W wyborze formy telepracy kluczowe są potrzeby firmy – twierdzi Szymańska. – W niektórych przypadkach telepracownik wykonuje swoje zadania w domu, w innych u klienta, jeszcze kiedy indziej poza firmą spędza tylko część tygodnia pracy. Jak dowiodły badania, barier hamujących rozwój tej formy zatrudnienia w Polsce jest co najmniej kilka. Jedna z poważniejszych to brak powszechnego dostępu do szerokopasmowego, taniego internetu, zwłaszcza poza dużymi miastami. Inne to brak wypracowanych form
organizacji takiej pracy oraz form zarządzania telepracownikami.

Tele też pracownik

W polskim prawie pracy nie ma szczególnych regulacji dotyczących pracowników na odległość. W innych krajach Unii Europejskiej bywa rozmaicie. Tym niemniej UE opracowała ramowe porozumienia, które określa sposób traktowania telepracowników. Postanowienia tego dokumentu mówią najogólniej o tym, że telepracownik musi mieć takie same gwarancje i prawa jak pracownik tradycyjny. Monitorowanie jego pracy nie może naruszać prywatności. – Zgodnie z unijnym porozumieniem pracodawca powinien zapewnić sprzęt, oraz zorganizować pracę tak, by pracownik nie czuł się wyizolowany – opowiada A. Szymańska. – To chyba najpoważniejszy problem w zarządzaniu telepracownikami. Wbrew pozorom brak bezpośredniej kontroli ze strony pracodawcy jest czynnikiem korzystnym. Sprzyja zarządzaniu opartemu na zaufaniu, a to na ogół jest bardziej efektywne.