Nie żyje Ignacy Gogolewski. Wybitny aktor odszedł tuż przed 91. urodzinami

W niedzielę rano, 15 maja 2022 r. media obiegła smutna wieść: zmarł Ignacy Gogolewski. Smutne wieści przekazał za pośrednictwem mediów społecznościowych Andrzej Luter.

Pisano o nim, że "sukces jego aktorstwa polega na znakomitym portretowaniu rozdarć wewnętrznych człowieka. Stąd powodzenie nie tylko w tworzeniu scenicznych czy telewizyjno-filmowych postaci z kart Mickiewicza, Słowackiego, Puszkina, Szekspira czy Dostojewskiego. Sukces Antka Boryny w "Chłopach" Jana Rybkowskiego również na tej właściwości się zasadza. (...) Drugą dominantą jest głos i doskonałe wyczulenie na frazę muzyczną wypowiadanego słowa. Pozwalają one artyście wydobyć całą barwę i piękno wypowiedzi"

- napisał Andrzej Luter. - Grał też w sztukach Witkacego, Gombrowicza i Różewicza. W filmie oprócz Antka Boryny zagrał szereg świetnych ról u Jerzego Antczaka: "Hrabina Cosel", "Mistrz", "Wystrzał"; a także u Wojciecha Jerzego Hasa w "Szyfrach". Był jednak przede wszystkim WIELKIM MISTRZEM TEATRU

Ignacy Gogolewski urodził się 17 czerwca 1931 w Ciechanowie - 17 czerwca 2022 r. obchodziłby więc 91. urodziny. Był polskim aktorem teatralnym i filmowym, reżyserem i scenarzystą. Gogolewski debiutował rolą Demetriusza w przedstawieniu PWST "Sen nocy letniej" Williama Szekspira w reżyserii Jana Kreczmara (premiera 26 stycznia 1953). Pierwszą rolą w zawodowym teatrze była rola Sekretarza w "Lalce" Bolesława Prusa w reż. Bronisława Dąbrowskiego (Teatr Polski w Warszawie, 1 stycznia 1954), jednak prawdziwy rozgłos przyniosła mu rola Gustawa w "Dziadach" Adama Mickiewicza w reż. Aleksandra Bardiniego. Z warszawską sceną Ignacy Gogolewski związany był do 1959, a później także w latach 1975–1980 i 1992–2000. W swojej karierze występował na deskach Teatru Dramatycznego w Warszawie (1959–1962 i 1968–1971) i Teatru Współczesnego w Warszawie (1965–1968). W latach 1971-1974 był dyrektorem Teatru Śląskiego w Katowicach, w latach 1980-1968 Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie, a następnie, w latach 1985-1989 - i Teatru Rozmaitości w Warszawie. Po pożarze tego ostatniego teatru w 1989, Gogolewski na dłuższy czas wycofał się z aktywnego życia zawodowego.

O Ignacym Gogolewskim mówiło się, że był jednym z ostatnich mistrzów starej szkoły aktorskiej, opierającej się na szacunku dla słowa, dbałości o frazę muzyczną tekstu, uwzględnianiu rytmu prozy i poezji oraz właściwym operowaniu głosem. Początkowo jednak w szkole teatralnej mówił typową gwarą warszawską, co było podobno powodem żartów ze strony kolegów.