Jak unieszkodliwić odpady niebezpieczne?

Wszystkie są złożone z polimerów, czyli obojętnych dla zdrowia dużych i długich cząsteczek. W większości są one produkowane z ropy naftowej, jednak ich budowa sprawia, że w środowisku naturalnym rozkładają się przez setki lat. Dlatego nie powinny być one składowane na wysypisku, lecz poddane przetworzeniu. Zwłaszcza, że poza surowcami można z nich uzyskać energię o wartości energetycznej porównywalnej z węglem kamiennym.

Jednym z najważniejszych tworzyw sztucznych jest polichlorek winylu (czyli PCW lub PVC), z którego robi się m.in. rury, opakowania, zabawki, woreczki na krew czy rękawice chirurgiczne. Najważniejszym momentem recyklingu tego materiału jest segregacja, gdyż polichlorek winylu źle miesza się z innymi tworzywami. Odpady przetwórcze spalane są w specjalnych instalacjach odzyskujących chlorowodór przydatny w przemyśle chemicznym. Dodatkowo pozyskuje się w ten sposób niemałe ilości energii, np. w Niemczech szacuje się, że w ten sposób oszczędza się 22,5 tys. ton ropy naftowej.

Drugim bardzo popularnym tworzywem sztucznym jest politereftalan etylenu, czyli PET. Wykorzystuje się go do produkcji opakowań (przede wszystkim butelek do napojów), a także wyrobów tekstylnych. Pomimo wysokiej ceny materiału zyskał on na popularności, zwłaszcza dzięki doskonałym właściwościom recyklingowym. Już w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku opracowano w Stanach Zjednoczonych metodę pozyskiwania ze zużytych butelek włókien poliestrowych bardzo wysokiej jakości. Wykorzystuje się je do produkcji sprzętu sportowego, m.in. plecaków, polarów i namiotów.

Największym zagrożeniem dla przyrody są odpady niebezpieczne, dlatego odpowiednie postępowanie z nimi jest bardzo ważne. Charakteryzują się podatnością na samozapłon, korozyjnością, skłonnością do eksplozji i emisji toksycznych gazów.
- Można zredukować ilość odpadów niebezpiecznych i trzeba to robić, aby chronić środowisko naturalne - mówi Arkadiusz Filipowski z Biura Prasowego Urzędu Miasta we Wrocławiu. - Rozwiązaniem jest stosowanie takich sposobów produkcji lub form usług oraz surowców i materiałów, które zapobiegają powstawaniu odpadów lub pozwalają utrzymać ich ilość na możliwie najniższym poziomie.

Już jedna bateria może skazić jeden metr sześcienny gleby i zatruć aż czterysta litrów wody. W jednej tonie zużytych ogniw znajdują się aż trzy kilogramy rtęci, czyli trującej i bardzo niebezpiecznej dla środowiska substancji. Dlatego, w myśl nowych przepisów, Inspekcja Ochrony Środowiska może ukarać osobę wyrzucającą baterie do zwykłego śmietnika mandatem w wysokości do 500 zł. Tymczasem ze zużytych baterii można odzyskać chrom i nikiel, które stanowią surowiec wtórny dla hut. Także żelatyna i skruszona smoła po wymieszaniu ze zużytym czyściwem mogą być wykorzystane w produkcji paliwa dla elektrociepłowni.

Odpady niebezpieczne to także pozostałości medyczne. Najpopularniejszym sposobem ich unieszkodliwiania jest poddawanie ich procesowi termicznego przekształcania w specjalnych spalarniach ograniczających uwalnianie się toksyn.
Puszki po aerozolach, resztki farb i lakierów, a także stare oleje również należą do odpadów niebezpiecznych.