Grób Lidii Nowikowej zostaje w Legnicy

- To jest pomnik miłości i stosunków, które łączyły nasze narody: Polski, Rosyjski, Białoruski, Ukraiński - mówi Siergiej.

Syn Lidii Nowikowej przyjechał na grób mamy wraz z rodziną. Wspomniał, jak przed laty, będąc tutaj, spotkał przy mogile panią Marię, znajomą Lidii. - Może żyją jeszcze ludzie pamiętający moją matkę - zastanawia się Zinowiewicz. - Cieszymy się, że tak serdecznie i ciepło zostaliśmy przyjęci.

Siergiej miał 8 lat, gdy ciało jego mamy znaleziono wiszące na apaszce w Lasku Złotoryjskim. O tej tragedii, a zwłaszcza romansie z polskim oficerem, niewiele się w jego domu mówiło. - Jedna z wersji głosiła, że ktoś jej pomógł w tej śmierci - przypuszcza syn.

Lidia Nowikowa była żoną radzieckiego lotnika. Po jej śmierci, Siergieja i jego brata wychowywała macocha. - Pisząc scenariusz "Małej Moskwy", nawet nie wiedziałem, że mąż Lidii był lotnikiem - mówi reżyser Waldemar Krzystek. - Znałem tylko ten grób i cmentarz, resztę wymyśliłem. To cenne, że rodzina zgodziła się, by ta mogiła została. Jest fragmentem historii miasta. Zastanawiałem się, co powie rodzina o filmie?

List Siergieja

Pod koniec minionego roku syn Lidii przesłał list do prezydenta Legnicy, Tadeusza Krzakowskiego.
"Film "Mała Moskwa", według słów reżysera, opiera się na legendzie. W rzeczywistości Rosjanka zmarła 8.10.1965 roku. Miała dwoje dzieci. Ja miałem 8 lat, a starszy brat - 12. Nasza mama urodziła się we wsi Kustowicze, rejon kobryński, obwód brzeski - 60 kilometrów od granicy z Polską. Na wiejskim cmentarzu pochowani są rodzice mamy, którzy zmarli 35 lat po jej śmierci. W Brześciu mieszka rodzony brat mamy, Stepan Siergiejewicz. To on w 1978 roku w czasie służby w Polsce, postawił mamie pomnik z białego marmuru z pięknym żeliwnym ogrodzeniem. W końcu lat 90. jacyś wandale ukradli to ogrodzenie".