Grand Wpadka

Gollob: - Jest mi smutno. Żałuję, bo wybrałem złe motocykle. Jaguś: - Przeczuwałem coś takiego. Nie leży mi ten tor. Hampel: - Robiłem bzdurne błędy, przepraszam. Ułamek: - Ciężko mi się jechało, za duża presja. Sobotnią Grand Prix Europy pozostaje nam umieścić na czarnych kartach historii polskiego żużla

Organizatorzy zrobili wszystko, by impreza wypadła okazale. Spisali się na medal. Nawet ulewa nie była w stanie naruszyć toru przygotowanego na strajk pogody. Strajkowali też, niestety, nasi reprezentanci. To była dziewiąta runda Grand Prix na Stadionie Olimpijskim, ale pod pewnym względem wyjątkowa - po raz pierwszy nie mieliśmy Polaka w ósemce. Mimo że wystartowało ich aż pięciu, nie licząc rezerwowych. Jakby tego było mało, jedno miejsce w półfinałach podarował rywalom Andreas Jonsson (upadek i wycofanie się z rywalizacji), a Antonio Lindbaeck oddał pole walkowerem. Na jego koncie pojawiło się pięć kółek - czarnoskóry Szwed został zatem klasycznym żużlowym olimpijczykiem.
Jak bardzo 20-tysięczna publika pragnęła wykreować swojego bohatera, pokazał wyścig 16. Trzeba było widzieć entuzjam na trybunach, gdy zwyciężył przyszywany Polak Rune Holta. Ale cóż, skoro stuprocentowi biało-czerwoni byli już niemal wyautowani...

Ułamek od półfinału

Po fazie zasadniczej wytworzyła się rzadko spotykana sytuacja. Otóż wiadomo było, że ostatnie miejsce premiowane jazdą w półfinałach zajmie zawodnik z zaledwie 6-punktowym dorobkiem. Co ciekawsze, takich chętnych było aż sześciu: Hans Andersen, Sebastian Ułamek, Jarosław Hampel, Rune Holta, Wiesław Jaguś i Scott Nicholls. O kolejności decydowały więc kruczki regulaminowe: liczba zwycięstw i bezpośrednie pojedynki. W najlepszej sytuacji znaleźli się zatem Andersen i Ułamek, a że Duńczyk pokonał Polaka, to on uzupełnił stawkę półfinalistów. Dlaczego w tej małej tabelce nie liczyli się Holta i Hampel? Bo oni mieli na koncie po dwie tzw. literki - nie dojeżdżali do mety z powodu upadków i wykluczeń, co także ma znaczenie. Jaguś i Nicholls nie liczyli się tym bardziej, gdyż nie wywalczyli ani jednego biegowego zwycięstwa. Proste.

Na miękkim też twardy

Wspomniany Andersen pokazał później, że z sześcioma oczkami można dojechać nawet na podium. - Runda zasadnicza w moim wykonaniu była kiepska, ale półfinał potraktowałem jak zupełnie nowe zawody - wyjaśniał jeździec WTS-u. W 22. biegu miał nieco szczęścia. Jadąc jako drugi niebezpiecznie pociągnęło go na koleinie, dzięki czemu... objął prowadzenie. Przestraszył bowiem prowadzącego, jadącego szerzej, Grega Hancocka, który musiał ująć gazu, by przeżyć. Nieco później Amerykanina wyprzedził także Chris Harris. Śmiało można więc powiedzieć, że Duńczyk pozbawił Herbiego drugiego finału w tym roku. 37-letni Hancock to jednak wielka klasa. Po biegu nie miał do Andersena żadnych pretensji. Ba! Jako pierwszy wyciągnął doń dłoń. Do Anglika również. Kapelusze z głów przed dżentelmenem z Kalifornii. To jedyny żużlowiec na świecie, który nie opuścił żadnej z 91 rund cyklu GP, rozgrywanego od 1995 roku.
- Jak spadnie deszcz, to wygra Crump. Jak będzie twardo, to Nicki Pedersen - prorokował trener Marek Cieślak. Duńczyk jednak udowodnił, że na miękkim też jest twardy. Znów wygrał w cuglach - jak dwa tygodnie temu w Lonigo, znów jedzie po tytuł - jak w 2003 roku.

Grand Prix Europy - Wrocław
1. N. Pedersen 23 (3,2,3,3,3,3,6)
2. Andersen 13 (0,3,1,0,2,3,4)
3. Harris 15 (1,1,3,3,3,2,2)
4. Crump 13 (3,2,2,2,2,2,0)
5. Hancock 15 (2,3,3,3,3,1)
6. Adams 10 (2,3,2,w,3,0)
7. B. Pedersen 8 (3,1,0,2,1,1)
8. Zagar 7 (0,3,1,2,1,0)
9. Ułamek 6 (0,0,3,1,2)
10. Hampel (3,u,1,u,2) 6
11. Holta 6 (1,u,2,3,w)
12. Jaguś 6 (2,2,0,2,0)
13. Nicholls 6 (1,1,2,1,1)
14. Jonsson 5 (2,2,1,w,-)
15. Gollob 3 (1,1,d,1,0)
16. Lindbaeck 0 (0,0,0,0,0)
R1. Gapiński 1 (1), R2. Jędrzejak ns