Dowiedz się jak spędzić ferie we Wrocławiu [półkolonie, kursy językowe, oferty, ceny] |
Jak rozpoznać niepokojące zaburzenia u własnego dziecka? Czy trudności w nauce lub w kontaktach towarzyskich to zwykła nieśmiałość, czy już sygnał czegoś poważniejszego?
O objawach autyzmu i schizofrenii dziecięcej oraz o sposobach ich leczenia rozmawiamy z dr Haliną Flisiak-Antonijczuk, konsultantem wojewódzkim ds. psychiatrii dzieci i kierowniczką wrocławskiego Centrum Neuropsychiatrii "Neuromed".
Jakie mogą być przyczyny rozwoju autyzmu dziecięcego?
Źródła autyzmu są różnorakie, od problemów z donoszeniem ciąży, przez urazy mechaniczne głowy w trakcie porodu, aż po choroby zakaźne u dzieci, jak zapalenie płuc czy opon mózgowych. Wielkie znacznie ma przebieg ciąży i związane z tym warunki rozwoju płodu. Niedotlenienie i niedokrwienie dziecka jeszcze przed jego narodzinami mogą spowodować zaburzenia w dojrzewaniu dośrodkowego układu nerwowego, najczęściej związane z korowym podłożem tych zaburzeń. Przyczyną rozwinięcia się autyzmu mogą być też pewne problemy natury psychologicznej, np. stres czy przemoc wobec dziecka.
W ostatnim czasie znacznie zwiększyła się liczba przypadków dzieci z autyzmem, co jest m.in. skutkiem rozwoju medycyny. Dziś udaje się zachować przy życiu wiele noworodków, np. wcześniaków, których kiedyś lekarze nie byli w stanie uratować.
Czy da się ustalić wiek, w którym dzieci są szczególnie narażone na rozwój autyzmu?
Szczególnie zagrożone autyzmem są dzieci obciążone ryzykiem okołoporodowym, a także te we wczesnym wieku przedszkolnym. Przy leczeniu ważny jest czas, im wcześniej rozpozna się zaburzenia związane z rozwojem dziecka, tym szybciej i skuteczniej można im przeciwdziałać, bo nie zdążą jeszcze dokonać tak wielkich szkód.
Jakie są typowe objawy tych zaburzeń?
Główną cechą autyzmu jest trudność w nawiązywaniu kontaktu z otoczeniem. Zachodzą też sprzężone dysfunkcje, np. opóźniony rozwój mowy lub niedosłuch. Dzieci z autyzmem żyją po prostu we własnym świecie, mają problemy z adaptacją - zarówno w środowisku rodzinnym, jak i w przedszkolu czy szkole. Małoletni autysta nie jest w stanie korzystać np. z zabawek. Posiada ograniczone możliwości rozwoju umysłowego, może też cierpieć na ataki padaczki. Charakterystyczne są również stereotypowe, powtarzające się czynności, np. obsesyjne ustawianie przedmiotów jeden na drugim lub w linii. Trafiają się też zaburzenie myślenia, objawiające się jako niepotrzebne powtarzanie słów lub zwrotów wypowiedzianych przez inne osoby.
Dzieci dotknięte autyzmem zamykają się we własnym świecie, znane są też przypadki ich nieprzeciętnych umiejętności w pewnych dziedzinach
Czym różni się autyzm od schizofrenii dziecięcej, która ma dosyć podobne objawy?
Autyzm są to całościowe zaburzenia rozwoju, w których istotne znaczenie mają zmiany w korze mózgowej. Natomiast schizofrenia dziecięca to choroba psychiczna, która jednak przebiega wyraźnie inaczej i ma bardzo ostre ataki. Może pojawić się nagle u dotychczas prawidłowo rozwijających się dzieci około 3-4 roku życia.
Schizofrenia dziecięca dotyczy jednego procenta osób, jest to więc zjawisko bardzo rzadkie. Leczy się ją głównie farmakologicznie, na rynku pojawia się coraz więcej skutecznych leków.
A w jaki sposób leczy się autyzm? Czy ważniejsze są leki, czy też odpowiednia terapia?
Farmakologiczne leczenie stosuje się wtedy, jeśli dziecko cierpi na napady psychosensoryczne, np. padaczkę czy inne choroby metaboliczne, upośledzające funkcje umysłowe. Nie wolno go z góry wykluczać, nawet jeśli protestują rodzice, np. w obawie przed podawaniem leków szkodzących wątrobie. W tych zaburzeniach bez zastosowania farmakoterapii jest duże prawdopodobieństwo dalszego, postępującego upośledzenia umysłowego i trwałych zmian w zachowaniu dziecka. Leczenie farmakologiczne jest w stanie znacznie poprawić funkcjonowanie pacjenta, które dzięki nim może w końcu wyjść ze swojego świata na zewnątrz.
Ale na początku trzeba przede wszystkim postawić diagnozę, zarówno dziecku jak i jego rodzinie, by dociec przyczyn pojawienia się autyzmu i wykluczyć np. przemoc domową jako źródło zaburzeń. Pacjenta trzeba też wysłać do neurologa na badania EEG prowadzone w trakcie snu, a także obiektywne badanie słuchu i rezonans magnetyczny, by zbadać aktywność hormonów tarczycy. Później można już zastosować terapię sensoryczną, polegającą na usprawnieniu funkcji poznawczych, dotyczących odkrywania świata poprzez wzrok, dotyk, słuch czy zmysł równowagi. Przydatne są także muzykoterapia, terapia polegającej na wykonywaniu określonego zestawu ćwiczeń ruchowych albo terapia logopedyczna.
Czy autyzm można wyleczyć całkowicie?
W niektórych przypadkach można wyleczyć autyzm w 100 procentach.
Jak powinni się zachowywać rodzice, wychowujący dziecko cierpiące na autyzm?
Przed rodzicami stoi wtedy bardzo trudne zadanie, muszą włożyć wiele pracy w nawiązywanie relacji ze swoim dzieckiem. Podobnie, jak przy opiece nad dzieckiem porażonym umysłowo, niezbędne są regularne zajęcia, szczególnie logopedyczne, ściśle określane przez terapeutów. Trzeba włożyć mnóstwo wysiłku i uzbroić się w cierpliwości, żeby np. zobaczyć pierwsze efekty rozwoju mowy.
Warto zabrać dziecko do profesjonalnego ośrodka medycznego, gdzie będą mogły być zrealizowane wszystkie rodzaje leczenia. Najgorsze jest zaniechanie jakichkolwiek działań, to może tylko doprowadzić do pogłębienia upośledzenia umysłowego.
Dziękuję za rozmowę.
Przeczytaj o sprawie
kontrowersyjnego żłobka dla alergików we WrocławiuCzytaj także:
- Znane twarze w charytatywnym kalendarzu
- Szansa dla chorych dzieci
- Współpraca WKS Śląsk z Wrocławskim Hospicjum dla Dzieci
Ferie 2011 we Wrocławiu | Zmień swoje drogowe miasto | Photo Day - serwis |
Kąpieliska i baseny we Wrocławiu | Rozkład jazdy MPK Wrocław | Dzieje się we Wrocławiu |
Te produkty powodują cukrzycę u Polaków
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?