Banglijski ekonomista laureatem pokojowej nagrody

Mohammad Junus w zapadłej wsi w Bangladeszu spotkał kiedyś kobietę, która robiła bambusowe stołki. Poskarżyła się mu na lichwiarzy, przez których nie mogła kupić więcej materiału.
Junus dał jej pieniądze na niski procent

Tak w 1974 roku zaczęła się historia „bankiera biednych”, który wczoraj został uhonorowany Pokojową Nagrodą Nobla za walkę z nędzą. Od ponad dwudziestu lat stworzony przez Junusa Grameen Bank pożycza pieniądze ludziom, którzy ze zwykłego banku odeszliby z kwitkiem.
Dzisiaj obsługuje grubo ponad trzy miliony najbiedniejszych mieszkańców Bangladeszu. Większość z nich to kobiety, które pożyczają zwykle nie więcej niż równowartość kilkudziesięciu dolarów.
Muszą przy tym wskazać bardzo konkretny cel, na który przeznaczą kredyt, np. zakup towaru, maszyny do szycia czy telefonu. I chociaż nie grożą im żadne sankcje, jeżeli nie spłacą pożyczki, to w terminie pieniądze oddaje ponad 90 procent osób.
O czym świadczy Pokojowa Nagroda Nobla dla bankiera?
– To znak, że czasami gospodarka ma większy wpływ na utrzymanie pokoju na świecie niż politycy – uważa prof. Andrzej Kaleta z Wyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu. – Przyczyną wielu konfliktów jest przecież bieda, a rozwój drobnej przedsiębiorczości może ją skutecznie ograniczyć.
Ekonomiści wskazują, że decyzja komitetu przyznającego nagrodę może mieć na celu zachęcenie świata wielkiego biznesu do aktywniejszego pomagania biednym.
– Chodzi o zwrócenie uwagi na to, jak szybko pogłębia się przepaść pomiędzy bogatymi a biednymi – mówi Piotr Kuczyński, analityk finansowy.
Grameen Bank doczekał się już swoich naśladowców w innych krajach. To na przykład Cerudeb w Ugandzie, meksykańska Financiera Compartamos, kolumbijski Cooperativa Emprender czy gwatemalski Genesis Empresalial.

Jeden z czternastu
Mohammad Junus urodził się w 1940 roku w miejscowości Chittagong, miał trzynaścioro rodzeństwa. W 1972 roku został szefem katedry ekonomii na Chittagong University w Bangladeszu.