<b>Wróżka Gaja postawiła tarota dla premiera Marcinkiewicza </b>

W andrzejkową noc poznasz swoją przyszłość!.
Diabeł! – wykrzykuje wróżka Gaja, odkrywając pierwszą kartę tarota.
Na naszą prośbę stawia go premierowi Marcinkiewiczowi. Wprawdzie dziś św. Andrzeja, patrona kobiet poszukujących pary, ustalamy, że można go potraktować jako dziewicę. W końcu stoi na czele rządu po raz pierwszy

W interpretacji tarota dla szefa rządu wróżce Gai pomaga wróżka Zofia. Wszystkie karty odkryte. Okazuje się, że nie taki diabeł straszny, jak mogło się to na początku wydawać.
– Premier ma tendencje do narzucania otoczeniu swoich koncepcji – tłumaczy Gaja. – Musi uważać, by zbyt nie zniewalać ludzi, nie zakuwać ich w diabelskie łańcuchy.
Co przeszkadza Marcinkiewiczowi w jego misji? Wyszła karta Papieża. Czyżby więc zbyt ścisłe związki z Kościołem? A może ojciec Rydzyk macza w tym palce? Wróżka Zofia jest ostrożna w interpretacji.
– Ta karta oznacza, że nie powinien się kierować doraźnymi interesami, ale starać ogarnąć całość – tłumaczy wróżka.
Władca sprawiedliwy
Obecna sytuacja premiera wydaje się być całkiem niezła. Symbolizuje ją karta Mocy. Premier może wiele, jego potencjał jest ogromny. W strategii działania tarot podsuwa mu kartę Cesarza.
– Osiągnie bardzo dużo, jeśli będzie mądrym, sprawiedliwym władcą – mówi Gaja. – Najciekawszy jest jednak ostateczny rezultat jego rządów. Wyszła mu karta Miłości. To zgoda, pojednanie, ale także podejmowanie ważnych decyzji.
Obie wróżki są zgodne: premier ma spore szanse, by rządzić uczciwie i być uwielbianym przez naród. Zobaczymy, czy ich nie zaprzepaści. A tarota rozliczymy za cztery lata.
Roztopić i lać przez klucz
– Wosk topimy w ogniu świecy, wlewamy do wody, a zastyga pod wpływem powietrza. Podczas lania wosku powinniśmy być skupieni na swoim pragnieniu, a wówczas wróżba się spełni – tłumaczy wróżka Zofia.
Nie wolno zapominać o kluczu, przez który wlewamy wosk do naczynia. Klucz otwiera bowiem drogę do tajemnicy przyszłości. Przy odczytywaniu kształtu, który uzyskaliśmy podczas wróżby, powinniśmy kierować się intuicją i uruchomić naszą wyobraźnię.
Gdy andrzejki były typowo panieńskim zwyczajem, najważniejsze pytanie o przyszłość dotyczyłoby zamążpójścia. Dziewczęta ustawiały rzędem swoje obuwie. Ta, której but jako pierwszy przekroczył próg domu, mogła już się cieszyć, że pierwsza stanie przed ołtarzem. Wróżba obuwnicza odeszła już do lamusa (może jako niezbyt estetyczna?), ale można spróbować innych sposobów.
Pod czterema filiżankami położyć różaniec, monetę, klucz, kwiatek, pomieszać i zdać się na los. Ten, kto wyciągnie różaniec, najpewniej zostanie duchownym (lub zakonnicą); klucz oznacza samotność, pieniążek – bogactwo. Najlepiej celować w kwiatek. Ten zapewni miłość i szczęście po wsze czasy.
Kiedy już wiemy, że małżeństwo blisko, warto się dowiedzieć – z kim. Jest kilka pewnych sposobów, by poznać imię wybrańca (wybranki). Najbardziej popularny: karteczki z imionami położyć pod poduszką, przespać się, a rano wyjąć pierwszą lepszą. Kartki z imionami można również przymocować do pływających świeczek. I bacznie obserwować, która do tej z naszym imieniem się zbliży.
Andrzejkowy sen
Mocną pozycję we wróżbiarstwie ma także lustro. W andrzejki, dokładnie o północy, ustawiamy jedno lustro naprzeciwko drugiego. Między nimi zapalamy świeczkę i wpatrujemy się w odbicie. Możemy zobaczyć cień ukochanego. I nie tylko.
Bardzo ważny jest także sen w andrzejkową noc. Należy go dokładnie zapamiętać, bo jest proroczy. Na pewno się sprawdzi.

Katarzynki dla chłopców
Dawniej andrzejki zarezerwowane były wyłącznie dla dziewcząt, chłopcy wróżyli sobie w katarzynki (24 listopada). Wróżby były podobne, zwykle wiązały się ze sprawami sercowymi. Oba wieczory różniły się jednak zasadniczo. W katarzynki można było szaleć do rana, w andrzejki – tylko do północy. I gdzie tu sprawiedliwość? Dziś nie ma to większego znaczenia. Według wróżki Zofii, możemy wróżyć przez cały tydzień, aż do 30 listopada.
Opiekun kobiet
Św. Andrzej zasłynął jako opiekun samotnych kobiet, którym pomagał, także szukając dla nich męża. Zginął męczeńską śmiercią ok. r. 65 na nietypowym krzyżu, w kształcie litery X (stąd
krzyż św. Andrzeja).