Aleja Lozano

Chcą zbudować w Rynku parkiet, trybuny oraz dach i sprowadzić gwiazdy

Czy 21 lipca kadra polskich siatkarzy pojawi się w Miliczu? - Nie ma na to szans - twierdzi II trener reprezentacji Alojzy Świderek. - Ja nie tracę nadziei - mówi z kolei milicki działacz Mirosław Wachowiak

Aktorzy mają swoją promenadę w Międzyzdrojach, sportowcy wszelkiej maści - w Cetniewie, a siatkarze - w Miliczu. Przy hali tamtejszego OSiR-u. Pomysłodawcą przedsięwzięcia był przed laty Maciej Jarosz. - Pierwotnie myślałem o stworzeniu takiej alei we Wrocławiu, przy Orbicie. Zabrakło jednak zainteresowania ze strony władz obiektu. Szkoda, by myślałem, że będzie to promocja miasta, hali i zwiąże Orbitę z naszą dyscypliną. Kilka miesięcy później przebywaliśmy na obozie w Miliczu, tam temat został powtórzony, a ówczesny dyrektor liceum Mirek Wachowiak go podchwycił - mówi Jarosz, przewodniczący kapituły.

Rewanż był udany

Impreza ruszyła w 2003 roku, przy pomocy miejscowego samorządu oraz sponsorów. Przed rokiem, w ramach IV edycji, udało się doprowadzić do rewanżu Polski ze Związkiem Radzieckim za olimpijski finał w Montrealu. Traktując rzecz pół żartem, nasze stare gwiazdy udowodniły, iż sukces sprzed 30 lat nie był dziełem przypadku. Wtedy biało-czerwoni zwyciężyli 3:2 (11:15, 15:13, 12:15, 19:17, 15:7), przed rokiem - 2:1 (12:15, 16:14, 8:4). Sborna pojawiła się w Miliczu ledwie w 7-osobowym składzie. A brak rezerw - biorąc pod uwagę upływ lat - to gwóźdź do trumny. Nim rozpoczął się mecz, swoje dłonie odcisnęli Zbigniew Lubiejewski, Andrzej Niemczyk i Małgorzata Glinka. W poprzednich latach ów zaszczyt spotkał Edwarda Skorka, Tomasza Wójtowicza, Ryszarda Boska, Władysława Pałaszewskiego, Marka Karbarza, Zbigniewa Zarzyckiego, Włodzimierza Sadalskiego, Mirosława Rybaczewskiego, Włodzimierza Stefańskiego, Stanisława Gościniaka i Józefa Wołyńca. Pośmiertnie odsłonięto także tablice przedwcześnie zmarłych Huberta Wagnera i Wiesława Gawłowskiego.
Tegoroczną edycję miliccy działacze planują na 21 lipca, a te plany są bardzo ambitne. Zamierzają m.in. zorganizować mecz reprezentacji Raula Lozano z innym finalistą LŚ 2007. Nie w hali, lecz w Rynku, gdzie miałyby powstać parkiet, trybuny na 5 tysięcy widzów i dach! Swoje dłonie mieliby odcisnąć m.in. Lech Łasko i właśnie Lozano. Rywal Polaków? - W grę wchodzą Francuzi, Włosi, Holendrzy, a nawet Brazylijczycy - twierdzi Mirosław Wachowiak. Wygląda jednak na to, że scenariusz imprezy będzie trzeba zmienić. Bo reprezentacyjny kalendarz jest wyjątkowo napięty.

Nie mogą zasuwać na okrągło

- Nasz przyjazd do Milicza absolutnie nie wchodzi w grę. LŚ zaczyna się niemal od razu po finale PLS, a kończy 15 lipca. Tymczasem 1 sierpnia ruszają przygotowania do ME. Chłopcy muszą mieć te dwa tygodnie wolnego i wiem, że rezerwują już zagraniczne urlopy. Nie mogą zasuwać na okrągło przez dwa lata. Z naszej, trenerów strony, nie ma zgody na przyjazd do Milicza - stanowczo zaznacza Alojzy Świderek. I doprawdy trudno z jego zdaniem polemizować. Co na to Wachowiak? - Ja nie tracę nadziei. Alek może nawet nie wiedzieć o naszych negocjacjach. Rozmawiałem na ten temat z prezesem Przedpełskim, brałem też udział w telekonferencji z Lozano, podczas której Argentyńczyk wyraził wstępną zgodę na przyjazd do Milicza. Na dniach wszystko się rozstrzygnie - kończy.
Pewne jest tylko jedno - dłoń Raula Lozano byłaby najmniejszą spośród wszystkich odciśniętych w milickiej alei.