Cyrk dla mnie to.... Śmiech dziecka z byle powodu i płacz o balonik, bo pękł... Łapanie spadających gwiazd... Chodzenie po linii życia z odwiązanymi oczami... Żonglowanie pięcioma myślami naraz... Połykanie niepotrzebnych słów, żeby po chwili, zionąć prawdą... To tęsknota za przekraczaniem własnych granic, umiejętnością bycia "tu i teraz" i za zdumieniem dziecka...w sobie. Dlatego "coś" mnie do niego nieustannie przyciąga... .
