Dlatego. Lubię chodzić do cyrku, to niepowtarzalny fakt, za każdym razem tam przenoszę się w dziecięcy świat. Patrzę z zapartym tchem na ludzi na scenie, każdy wyskok, salto, obrót, wprawia mnie w zdumienie. Dzieci się śmieją, cieszą, radują, a dorośli też im kroku dotrzymują. Gdy na widzów obok spojrzę, widzę, że się obawiają, lecz po udanym tricku artystów, z ulgą oddychają. Nigdzie nie zobaczysz tak emocjonującego widowiska, w telewizji to nie to samo, tam cały czar i magia pryska. Spektakle od początku do końca w napięciu nas trzymają, a pomiędzy akrobatami klauny nudzić się też nie dają. Nikt na Ciebie nie patrzy, tam nienawiści nie ma, od rzeczywistości się odcinasz, nie liczą się zmartwienia. W życiu trzeba być w cyrku, chyba każdy się zgodzi, nie ważne czy jesteś piękny, brzydki, stary, czy młody. Takich emocji nigdy się nie zapomina, z każdym wspomnieniem na twarzy pojawia się uśmiechnięta mina. Kolorowe światła, muzyka i piękne stroje, to wszystko wprawia widzów w idealne nastroje. Jest tam fajnie, radośnie, nikt się tam nie nudzi, a po spektaklu to trochę tak jakbyś ze snu musiał się obudzić. Wszystko ze sobą idealnie gra, dlatego do cyrku lubię chodzić ja. :)
