Bliżej rodziny

Rozmowa z Michałem Chadałą, nowym siatkarzem EnergiiPro Gwardii Wrocław

* Dziś przed południem podpisze Pan kontrakt z Gwardią, co niektórym działaczom Delecty Bydgoszcz w smak nie jest. Jak to było z tą walką o Michała Chadałę?
- Nie chodziło o walkę i nie chodziło o pieniądze, lecz o to, że chciałem jeszcze pograć w PLS-ie. A jednocześnie o to, by być blisko domu w Kędzierzynie. Miałem kontakt z Bydgoszczą, z panem prezesem Sieńko, i w trakcie rozmów zaznaczyłem, że żona musi mi dać błogosławieństwo. Te dyskusje z żoną nie były jednak tak kolorowe, poinformowałem o tym prezesa Sieńko i nie wyglądał na obrażonego. A że później pojawiły się w internecie jakieś dziwne komentarze, nic na to nie poradzę. Ja mam dwójkę małych dzieci, żona pracę w Kędzierzynie i zdecydowaliśmy, że będę występował w pobliskim Wrocławiu.
* A w PLS-ie jeszcze Pan zagra - za rok w barwach Gwardii?
- Oby tak było. Trener Jarosz postawił sprawę jasno, że ostro walczymy o awans. Ekipa będzie silna, trzeba tylko jak najszybciej znaleźć wspólny język i stworzyć monolit, by ciągnąć ten wózek w jedną stronę. A nie tak, że trzech pcha do przodu, dwóch do tyłu, a jeszcze inni w bok. Wciąż słychać też głosy, że silny Trefl Gdańsk może kupić miejsce w PLS-ie od Sosnowca. Dla nas nie byłoby to złym rozwiązaniem.
* Ma Pan na koncie siedem tytułów mistrza Polski. Pod tym względem bardziej utytułowanego zawodnika nie znajdziemy.
- Jest wielu utytułowanych, Robert Szczerbaniuk, Andrzej Stelmach, Rafał Musielak.
* Liczby świadczą jednak na Pana korzyść.
- To przeszłość. Kiedyś będę mógł opowiadać o niej dzieciom. I to wszystko.
* Taki Paweł Zagumny nigdy jednak nie był mistrzem kraju.
- Ale jest wicemistrzem świata. Wie pan, ja nie myślę takimi kategoriami. Bo czy zamieniłbym te medale mistrzostw Polski na jeden z mistrzostw świata? Zamieniłbym, ale nie wszystkie. Każdy ma bowiem jakiś swój smaczek i jakąś swoją historię.
* No właśnie, tytuły tytułami, jednak ostatnio - gdy koledzy podbijali świat - o Panu było cicho. A przecież kiedyś razem zwyciężaliście w wielkich juniorskich imprezach. Czuje się Pan zawodnikiem spełnionym?
- Hmm, wiem co mi z reguły przeszkadzało - problemy zdrowotne. Dojście do formy trochę zajmuje, a w trakcie sezonu nie zawsze jest na to czas. Często sobie myślę, że po tylu perypetiach już od pięciu, sześciu lat mogłem nie grać w siatkówkę. Tu wystarczy raz krzywo stanąć i prawdziwy sport się kończy. Dlatego cieszę się tym, co mam, nikomu niczego nie zazdroszczę. Bo np. Marcin Prus miał wiele mniej szczęścia ode mnie.

Michał Chadała
Ur.: 15.10.1977 w Świdniku.
Wzrost: 196 cm.
Pozycja: przyjmujący.
Stan cywilny: żona Katarzyna, syn Filip (3 lata), córka Dominika (2).
Sukcesy: mistrz Europy juniorów (1996), mistrz świata juniorów (1997), wielokrotny mistrz Polski (AZS Częstochowa - 1996/1997, Mostostal - 1997/1998, 1999/2000 i 2000/2001, Skra Bełchatów - 2004/2005, 2005/2006, 2006/07), wielokrotny zdobywca Pucharu Polski, uczestnik MŚ Japonia 1998 - za kadencji Ireneusza Mazura.
Kariera klubowa: Avia Świdnik (do 1994), AZS Częstochowa (1994-1997), Mostostal (1997-2001), Com Cavi Napoli (2001-styczeń 2002), PZU AZS Olsztyn (styczeń 2002-2003), Mostostal (2003-2004), Skra Bełchatów (2004-2007), EnergiaPro Gwardia (2007-?).

Zagięli parol na Karzova
Wrocławianie mają już 9-osobowy polski trzon zespołu, który chcą uzupełnić posiłkami z zagranicy. Trzecim środkowym winien zostać Ukrainiec Mykola Karzov (ostatnio Mostostal). - Zawodnik wyraził chęć gry w Gwardii, są jeszcze różnice w sprawach finansowych - mówi trener Maciej Jarosz. 17 lipca na testy przyjedzie kanadyjski atakujący z polskim paszportem - Ryan Vanderburg, a nieco później reprezentant Azerbejdżanu Jewgienij Kowalenko i 20-letni Krzysztof Zdrzałka (ostatnio Chełmiec). - Nie zamykamy też drzwi przed Martinem Sopką - dodaje M. Jarosz.