Teatralny Spacer po Wrocławiu. Poznaj historię miasta (TRASA)

Proponowane trasy mają zachęcać mieszkańców poprzez swoją niekonwencjonalną i atrakcyjną formułę do zwiedzania i poznawania teatralnej – a tym samym kulturalnej – historii miast. Przygotowane scenariusze są różnorodne, a spacery prowadzone będą nie tylko przez przeszkolonych miejskich przewodników, ale także znanych artystów.

Wszystkie spacerowe scenariusze znajdą się na poświęconej projektowi stronie internetowej spacerownikteatralny.pl . Dokładne plany tras, dostosowane także do łatwego posługiwania się nimi na urządzeniach mobilnych, zostaną tam uzupełnione dodatkowymi informacjami i ciekawostkami dotyczącymi teatralnych twórców. Ważnym miejscem na stronie internetowej będzie sekcja poświęcona autorskim trasom tematycznym, przygotowywanym przez artystów i historyków teatru.

– Planując spacery teatralne, na które dziś Państwa zapraszamy, zależało nam nie tylko na tym, aby w tej niekonwencjonalnej i bardzo przyjaznej formie przybliżyć nieco historię polskiego teatru publicznego. Naszymi spacerami chcemy również „wydobyć” z miejskiej architektury miejsca dla teatru niegdyś bardzo ważne, a dziś zapomniane i przywrócić im należną rolę dzięki wspomnieniom i opowieściom. Chcielibyśmy znów skierować na nie uwagę i przypomnieć, że to właśnie one pracowały na piękną historię polskiego teatru – podkreśla Dorota Buchwald, dyrektor Instytutu Teatralnego.

Organizatorem obchodów 250-LECIA TEATRU PUBLICZNEGO W POLSCE jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W związku z tą szczególną dla polskiego teatru rocznicą, w całym kraju i przez cały rok prowadzone są różnorodne projekty oraz inicjowane wydarzenia, których koordynatorem jest Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.

Do najważniejszych celów obchodów należą popularyzacja teatru, zachęcenie do czynnego uczestnictwa w życiu teatralnym, upowszechnienie i ułatwienie dostępu do wiedzy oraz uświadomienie dorobku artystycznego i miejsca teatru publicznego w dziejach Polski i jej kultury.

SPRAWDŹ TRASĘ TEATRALNEGO SPACERU PO WROCŁAWIU

SPACER TEATRALNY PO WROCŁAWIU
PROWADZENIE: Beata Maciejewska
START - 11 października godz. 12.00 - Ul. Piłsudskiego, przedwojenna Gartenstrasse

PUNKTY TRASY:
* Teatr Muzyczny „Capitol” (powojenne kino Śląsk)
Ul. Piłsudskiego 67
To cud architektonicznego zmartwychwstania. Był w 1929 roku najbardziej luksusowym kinoteatrem we wschodnich Niemczech, został częściowo zniszczony w czasie oblężenia Festung Breslau, ale dwa lata temu odzyskał dawny blask. Dosłownie, bo mieni się złotem i srebrem, olśniewa artdecowską dekoracją. Zachował klimat szalonych lat 20. i ducha buntu, także artystycznego.

* Teatr Polski
Ul. Gabrieli Zapolskiej 3
Ma ponadstuletnią metrykę. Zaczynał swoją karierę teatralną jako Schauspielhaus, jeden z najnowocześniejszych budynków teatralnych w Niemczech. Konstrukcja żelbetowa, widownia dla 1736 widzów, siedzących na parterze i dwóch kondygnacjach balkonów, kolorystyka wnętrza oparta na tradycyjnym zestawieniu czerwieni bieli i złota, elewacja w duchu późnej secesji. W styczniu minie 70 lat, odkąd Polski stał się polski, choć wtedy nazywał się Wielkim, a nazwę po wojnie zmieniał aż sześć razy. Pierwszą sztuką były „Śluby panieńskie” Aleksandra Fredry, ale na 70. urodzinach zobaczymy „Wyzwolenie” Wyspiańskiego.

Sceny przedwojenne, już nieistniejące:
* Ul. Piłsudskiego 49-57
Sławnym miejscem rozrywkowym był na Gartenstrasse ogród Liebicha, znajdujący się tam, gdzie dziś stoi hotel Scandic (Piłsudskiego 49-57). Tamtejsza sala koncertowa miała 1600 miejsc i przestronną scenę z trzema zapadniami, umożliwiającą wystawianie nawet dużych operowych przedstawień, choć częściej pokazywano operetki, farsy i mało ambitne varietés.

Bardziej ambitna publiczność chodziła do Domu Koncertowego w Weiss-Garten (sąsiadował z dzisiejszym Teatrem Polskim, zniszczony w 1945 r.). Występowały tam takie sławy jak Gustav Mahler, Johannes Brahms, Clara Schumann i Richard Wagner.

* ul. Krupnicza (Graupenstrasse) / ul. Włodkowica (Wallstrasse)
Nowa Giełda, dawna siedziba gildii kupieckich, dziś Hala Gwardii, miejsce, które ze sztuką się nie kojarzy. Niesłusznie, bo rekiny biznesu też ceniły kulturę, dlatego do wielkiej sali giełdowej zapraszano artystów sławnych i kosztownych. Występowali tu także Polacy, w tym „najznamienitszy fortepianista” Ignacy Jan Paderewski, który odwiedził Breslau w 1891 roku przed wyjazdem na tryumfalne tournée po USA.

* Pl. Wolności
Kiedyś żołnierze pruscy ćwiczyli tu defiladowy krok, a monarchowie demonstrowali swoją polityczną potęgę. Dziś forum władzy zamieniło się w forum kultury, z Narodowym Forum Muzyki, Operą Wrocławską (dawnym Teatrem Miejskim) i Muzeum Teatru (w budowie, otwarcie w przyszłym roku).

* Narodowe Forum Muzyki
Ul Pl. Wolności 1
Stoi w miejscu, które do 1945 roku zajmowała siedziba sejmu prowincjonalnego, a potem Śląskie Muzeum Rzemiosła Artystycznego i Starożytności.
Jest ich godnym następcą. Można tu zagrać cztery koncerty jednocześnie, w największej sali dla 1800 słuchaczy. Fachowcy twierdzą, że tak doskonałej akustyki nie ma nawet sala koncertowa NOSPR w Katowicach.

* Muzeum Teatru (w budowie)
Pl. Wolności 7a
Zajmuje dawne południowe skrzydło Pałacu Królewskiego, dzisiaj Muzeum Miejskiego Wrocławia. W zbiorach muzealnych znajduje się wiele cennych artefaktów teatralnych: kostiumy, obrazy, fotografie, projekty scenograficzne, plakaty, materiały wideo. Niektóre z nich można zobaczyć już dziś w Pałacu Królewskim w sali poświęconej teatrowi. W nowej placówce obejrzymy także oryginalne przedmioty i elementy scenografii z przedstawień wystawianych na wszystkich wrocławskich scenach: Teatru Polskiego (do 1969 roku Państwowego Teatru Dolnośląskiego), Wrocławskiego Teatru Współczesnego, Teatru Lalek, Teatru Laboratorium Jerzego Grotowskiego czy Opery Wrocławskiej.

* Opera Wrocławska
ul. Świdnicka 35
Artystyczną karierę zaczęła w 1841 roku jako Teatr Miejski, zaprojektowany przez słynnego architekta Carla Ferdinanda Langhansa. Mógł przyjąć jednorazowo tysiąc sześciuset widzów i wcale nie należał do największych. Wystawiano tu zarówno spektakle tradycyjne, jak i opery oraz operetki. Dwukrotnie się palił, ale z pożogi Festung Breslau wyszedł niemal bez szwanku.

* Wrocławski Teatr Lalek
Pl. Teatralny 4
to dawna Resursa Kupiecka, wzniesiona latach 1889-1891 według projektu berlińczyków Paula Kieschkego i H. Bielenberga. Zgarnęli 4 tys. marek, ale w zamian zaproponowali tak bogato zdobiony budynek, że wybujałe ambicje kupców zostały zaspokojone. Przypomina tort weselny z marcepanowymi ozdobami. Łatwiej go obejrzeć, niż opisać. W latach 60. ubiegłego wieku zajęli go artyści z Wrocławskiego Teatru Lalek. Na pierwszym piętrze, tam gdzie były kiedyś sale balowe, urządzono jedną dużą salę teatralną.

TRASA SPACERU TEATRALNEGO