Piotr Małachowski trenuje w RPA

Pułap wyjściowy nie był najwyższy, gdyż ostatni kwartał 2010 roku spędził dyskobol głównie na lizaniu ran. Przeszedł operację przepukliny, nie trenował, nie ruszał się. Choć w sylwestra 10 km już przebiegł. Czas? Niezły, biorąc pod uwagę ogromną masę, którą trudno przecież rozbujać. Godzinka ze śladowym okładem. Jak się ma zawodnik Śląska po pierwszych zajęciach w Afryce?

- Nie jest źle, choć dopiero wszystko się zaczyna. Na początek muszę wzmocnić po operacji brzuch, w czym pomaga mój fizjoterapeuta, Krawiec (Andrzej Krawczyk, były dyskobol, przyjaciel - WoK).

Wygląda jednak na to, że za dwa tygodnie będę mógł już rzucać naprawdę mocno. Po pierwszych próbach jestem w szoku, że dysk tak daleko ląduje z samych elementów techniki. Z obrotem trzeba jeszcze chwilkę poczekać, choć zajęcia na siłowni też wyglądają nieźle jak na początek.

Trochę zakwasów jest, jednak to normalne - wyjaśnia mistrz Europy, wicemistrz olimpijski i świata, oraz pierwszy polski zwycięzca Diamentowej Ligi. No i właściciel krajowego rekordu (69,15 m), który zaczął śrubować od 2006 roku. Wtedy właśnie odebrał go innemu wrocławskiemu wielkoludowi, Dariuszowi Juzyszynowi, z zamiłowania aktorowi (m.in. Kroton z "Quo vadis" Jerzego Kawalerowicza).

Z dala od domu, w przerwie między treningami, znajduje też chwile dla siebie. - Wtedy odpoczywam w pokoju, bawię się grami lub czytam książki. Ostatnio "Walkirie" Paulo Coelho i "Grotę Skarbów" Willa Adamsa. No i mam nadzieję, że odwiedzę to słynne Sun City - dodaje lekkoatleta. My jednak mamy nadzieję, że zbyt długo w tym Sun City nie zabawi. W tamtejszym kasynie można wiele stracić, a przecież nasz zawodnik poleciał do RPA zyskać. Głównie sportowo.

Czasu na wykucie odpowiedniej formy jest w tym sezonie sporo, a to dla rekonwalescenta Małachowskiego sprzyjające okoliczności przyrody. Impreza docelowa - mistrzostwa świata w koreańskim Daegu - dopiero między 27 sierpnia a 4 września.